Prachtig idee met teleurstellende uitvoering

Een koor van meer dan honderd mensen staat in het donker. Op de voorgrond in het licht een man alleen in een witte jurk, het hoofd verstopt, de billen ontbloot. Het kwetsbare individu tegenover de dreigende massa. Het fantastische koor en orkest van Teatro Real uit Madrid inspireerden de Gentse theatermaker Platèl om beroemde koorscènes uit de opera’s van Verdi voor zijn nieuwe voorstelling te gebruiken. Hij vroeg zich daarbij af hoe het individu verantwoordelijkheid kan nemen in een groep en hoe we in de 21^e eeuw omgaan met de grote emoties van opera’s van Verdi en Wagner.

Een prachtig idee, maar de uitwerking ervan is teleurstellend eenduidig. Een kleine groep van in rood en wit geklede dansers mengt zich met de massaliteit van het in grijs geklede koor. Steeds zien we variaties op het thema: de dansers die zich staande moeten houden tegenover de massa, het koor als de opstandelingen van de Arabische Lente, de dansers die het koor in groepen uiteen splitst, het koorlid dat een gezicht krijgt door het noemen van zijn naam.

Eenduidig en simpel
De beelden zijn echter te weinig gelaagd of verwarrend om het publiek tot nieuwe inzichten te brengen. Bovendien zijn de duetten van de dansers vrij ongevaarlijk en de teksten zo simplistisch (‘kijk, ik ben niets’ of ‘en wie bent ú eigenlijk?’) dat je je bijna afvraagt of er niet meer achter schuilgaat. Natuurlijk werkt de schitterend gezongen opera nog even ontroerend als in de 19^e eeuw, maar dat mag niet de uitkomst zijn van een onderzoek als dit.

Het grootste probleem schuilt echter in het spel van het koor: de ingewikkelde choreografieën zijn zo slecht uitgevoerd dat spanning of dreiging van de massa ontbreekt. En daarom denk je dat het uiteindelijk stiekem een ode aan de individuele kunstenaar is: laat dansers dansen en zangers zingen. Anders wordt het een amateuristische ratjetoe die het niveau van de anders zo magische voorstellingen van Platèl in de verste verte niet bereikt.

C(H)OEURS wordt nog gespeeld t/m 14 juni 2012 in Duitsland en België.