Muziek / Concert

Geslaagde switch

recensie:

Het Belgische Ganashake debuteerde in 2010 met een titelloos debuut in de bluesscene. Na veel goede kritieken maakte het drietal een switch naar de rock. Een verlies voor de blues maar een aanwinst voor de rockwereld.

Het is een compliment als je een nieuwe club mag openen waar bands uit binnen- en buitenland hun opwachting maken voor showcase-optredens voor een speciaal TV-kanaal. Zo stond Ganashake als eerste in de Club Ziggo zaal voor een select publiek van zo’n tweehonderdvijftig man, terwijl de camera’s draaiden voor een TV-opname. Nog mooier is dat het intro van ‘I’ve Been Waiting’ de tune is geworden van het programma. Meer reclame valt niet te maken voor dit ijzersterke trio. Hoe klinkt Ganashake op hun nieuwe cd Flirty Fishing?

Stadionrockers

~

Al bij de openingstrack, ‘I’ve Been Waiting’, wordt duidelijk dat dit een heel andere Ganashake is dan we gewend zijn. Een stevig rockgeluid dat doet denken aan Pearl Jam en Red Hot Chili Peppers knalt je huiskamer binnen. Wie de band nog niet kende van hun bluesverleden zal niet beter weten. Ganashake zet stevig de tanden in de rock. Het tempo ligt over het algemeen lekker hoog en het geluid is van het kaliber stadionrock.

De stem van zanger en gitarist Jess Jacob ligt dicht tegen die voornoemde bands aan. Met zijn maatjes Sander Goethals op bas en drummer Bert Minnaert levert hij een aangenaam luisterbaar rockalbum af. De productionele leiding is in handen van Michel Dierickx die we ook kennen van zijn werk met dEUS, Arid, Gorki en onze Nederlandse BLØF.

Het geluidsbeeld op Flirty Fishing is stevig met de nadruk op het elektrische gitaargeluid. De ritmesectie is een stevig fundament van drums en bas. De bas hakt en bromt soms een lekker stukje van de melodielijn mee. Goethals laat stevig van zich horen door het duel aan te gaan met Jacob die de gitaar de boventoon laat voeren.

Live-reputatie
Dat de heren in korte tijd een goede live-reputatie hebben opgebouwd, bewijzen ze tijdens hun optreden in Club Ziggo. Het optreden staat als in beton gegoten. De rock is stevig, strak en vooral afgemeten. Dat de heren momenteel van de rock zijn en niet van de blues is overduidelijk: het karakteristieke van bluesmuziek is in geen velden of wegen meer te bekennen. Het laatste album van de band is dan ook het brandend middelpunt van het optreden.

Het drietal werkt zich letterlijk in het zweet om hun stuwende show kracht bij te zetten. Soms denk je dat het hoofd van bassist Goethals op een elastiekje staat en eraf zal floepen. Maar hij en zijn maatje Minnaert vechten een continue duel uit ter ondersteuning van de scheurende gitaarklanken en de zang van Jess Jacob. In een dik half uur geeft de band een bijna volledige weergave van hun nieuwe rockalbum. Een toegift blijft achterwege. Ganashake is in huis en dat zullen we weten ook!

Live in Nederland:
29 sept. Café Stob, Echt

8WEEKLY MediaPlayer