Tweetakt, 23 maart

Het is de koudste 23 maart sinds 1916, maar het Tweetaktfestival zorgt weer voor hartverwarmende voorstellingen. Terwijl de snijdende oostenwind aan de tenten rukt op het Neude worden we binnen getrakteerd op diverse stimulerende projecten en schurende voorstellingen. Dag twee van het festival is een feit.

Vrijdag | Zondag | Maandag | Interview

Deze zaterdag van het festival begint voor 8WEEKLY bij Typhoon & de protestgeneratie. In de stadsschouwburg maken we kennis met het project dat Typhoon aanging met studenten van de ISK (Internationale Schakelklassen: een openbare school voor de leerlingen die geen of weinig Nederlands spreken en die zich voorbereiden op een toekomst waarin het gebruik van de Nederlandse taal een belangrijke rol speelt).

Een warm protest met veel liefde
De show opent met een vertolking door Typhoon van Bob Marleys Redemption Song. De toon is gezet. We gaan het hebben over protest. De onvrede van een generatie met de ongelijkheid in deze wereld. Maar, zo blijkt al snel, voornamelijk ook over de liefde. De liefde die iedereen in zich heeft en mensen met elkaar verbindt. En geen betere keuze voor een dergelijk project dan de immer lachende rapper Typhoon. Zodra deze man het podium betreedt glijdt er een warm zomers gevoel over het publiek. De enthousiaste uitstraling van deze zanger verbindt alle aanwezigen in één grote liefdevolle familie. Een soort TROS, maar dan hipper.

Na een vijftien minuten durend filmpje over het tot stand komen van de samenwerking met de ISK studenten wordt  op het podium het eindresultaat vertolkt. Typhoon en de studenten zingen en springen het door hen gemaakte lied. De combinatie van podiumdier Typhoon en de soms wat schuchtere studenten vertedert, de teksten zijn hoopvol en het nummer verbroedert. Een beter begin van onze festivaldag hadden we nauwelijks kunnen wensen. En als Typhoon  er nog wat eigen nummers tegenaan gooit, begeleid door een gitarist en een saxofonist, is de warme Caribische sfeer compleet. We kunnen er weer tegenaan en storten ons door de koude oostenwind richting festivalterrein.

Veel praten, weinig koken
Ook de tweede voorstelling heeft te maken met nationale diversiteit. Hier niet het warme liefdevolle gevoel van Typhoon, maar een schurend ongemak over identiteit en onze plaats in de maatschappij. In Home Cooking worstelen musicalster Na-Young Jeon en amateurcabaretier Barry Huijbrechts (Phi Nguyen) met hun afkomst. Waar horen ze thuis? Wat is thuis? En wie ben je als je niet met zekerheid kunt zeggen wat je thuis is? Home Cooking is een voorstelling waarin weinig gekookt wordt. Dat is jammer, omdat de hutspot van Na-Young er veelbelovend uitzag. Gelukkig krijgt het publiek ter compensatie na afloop een heerlijk loempiaatje aangeboden. Inclusief prikkertje met Nederlandse vlag.

Dat Na-Young en Barry niet aan koken toekomen komt door beider zoektocht naar hun ware identiteit. Een zoektocht die je aan het denken zet over wat nu eigenlijk bepalend is voor je zelfbeeld. Wat en wie bepaalt wie je bent en waarom? Een simpele vraag zoals “ Wie ben je?” kan een grote verscheurende impact hebben. Want hoe simpel de vraag ook is, de achtergrond van deze vraag bestaat uit ontelbare aspecten. Geen wonder dat men niet aan koken toekwam. Stiekem is dit nogal een vraag zeg! En of ze, met de prachtige zang van Na-Young (luister vooral eens naar haar Koreaanse zangkunsten) en de stuntelende grappen van amateur Barry (hij moet nog wat werken aan zijn presentatie), uiteindelijk een sluitend antwoord weten te formuleren moet u zelf maar gaan ondervinden in deze langs je ziel schurende voorstelling.

Geen zanger, toch volume
Hoog tijd voor wat meer vrolijkheid. Op naar een volgende cabaretier. Dit keer geen amateur, maar de succesvolle professional Stefan Pop (Niet te verwarren met de operazanger Stefan Pop!). Op Tweetakt brengt hij een compilatie van zijn tweede show Mijn blauwe periode. Hierin veel aandacht voor Ninjas, gegeven paarden, Bakker Bart, maar vooral voor bejaarden. Stefan Pop snijdt dit heikele onderwerp haarfijn aan, confronteert ons met de problemen van de vergrijzing en presenteert ons zijn oplossingen. Het is zeer geruststellend om te zien dat de huidige generatie jongeren zo begaan is met de thematiek rondom vergrijzing en pensioenleeftijd. Op zijn aanraden heb ik mijn opa alvast aangemeld bij het leger en richting Afghanistan gestuurd. Zo draag ik al een beetje bij aan het oplossen van het vergrijzingsprobleem.

Stefan Pop zet een lekkere show neer, zodat niet alleen de gure wind, maar ook daverend gelach de tent doet trillen. Zelf is hij dan misschien niet zo tevreden met het feit dat hij behoorlijk moet schreeuwen om zich boven de bijgeluiden van wind en muziek verstaanbaar te maken, het publiek zal met een tevreden gevoel terugkijken op een lekker avondje cabaret. Het is de eerste keer dat Tweetakt cabaret op het programma heeft staan en gezien het succes van Pop vast en zeker niet de laatste. Dit programmaonderdeel is echt een cadeautje en dat moeten we, net als paarden, niet in de bek kijken. Als u dit laatste niet begrijpt: bezoek Stefan Pop en laat het u haarfijn uitleggen.

Pepijn doet een jasje uit

In opperbeste stemming begeven we ons naar het afsluitende optreden van de dag. Faberyayo komt zijn solowerk vertolken voor het massaal toegestroomde publiek. Hoewel… massaal? De opkomst valt eerlijk gezegd een beetje tegen. Wederom speelt de temperatuur het festival parten. Begon Stefan Pop zijn optreden al met zijn jas aan, ook hier moet tijdens het eerste nummer een jas de nodige warmte opleveren. Geen ideale omstandigheden voor een bruisend avondje muziek. En hoewel Faberyayo zijn nummers prima voor het voetlicht weet te brengen zal dit niet de meest memorabele avond worden in het artiestenleven van Pepijn Lanen.

Het in niet al te grote getale opgedraafde publiek doet nog wel haar best om de temperatuur te doen steigen, maar het kookpunt wordt nooit bereikt. Ook de door Faberyayo uitgedeelde blikjes bier helpen maar sporadisch om de sfeer op te stuwen. Bekender werk van De Jeugd van Tegenwoordig zoals ‘Get Spanish’ zorgt nog wel voor kleine oplevingen, maar het dak blijft er tijdens deze avond stevig op zitten. Zowel publiek als artiest hadden waarschijnlijk meer verwacht. En zo eindigt deze zaterdagavond van het Tweetaktfestival helaas niet met de gewenste knal.