Muziek / Album

Dagboekfragmenten

recensie: Sun Kil Moon - Benji

.

Mark Kozelek draait al even mee en heeft in meer dan twintig jaar veel mooie dingen gemaakt. Zijn indrukwekkende oeuvre wordt met Benji nog verder uitgebreid.

Kozelek is nooit het zonnetje in huis geweest en zal dat ook niet worden, maar de depressies die hem teisterden in zijn tijd als frontman van Red House Painters hebben in de loop der jaren plaatsgemaakt voor zoete melancholie. Een (auto)biografie van Kozelek zou overbodig zijn. Wie zijn discografie in chronologische volgorde beluistert, krijgt een volledig beeld van Kozeleks leven en persoonlijke ontwikkeling.

Jeugdherinneringen
Kozeleks teksten zijn altijd intiem en doen aan als dagboekfragmenten. De inmiddels 47-jarige singer-songwriter maakt de luisteraar ook op Benji deelgenoot van zijn leven. Dat leven lijkt op dit moment vooral in het teken te staan van jeugdherinneringen. Met een zekere weemoed kijkt Kozelek terug op jeugdliefdes, verloren familieleden en zijn eerste levensjaren.

Zo richt Kozelek zich in het schitterende openingsnummer ‘Carissa’ tot zijn achternicht, die op 35-jarige leeftijd overleed, en op ‘Truck Driver’ zingt hij over zijn overleden oom. Op ‘I Can’t Live Without My Mother’s Love’ en ‘I Love My Dad’ beschrijft hij op lieflijke wijze de liefde voor zijn ouders, terwijl hij op ‘Jim Wise’ een oude vriend van zijn vader bezingt, die zijn vrouw vermoordde en daarna zichzelf van het leven probeerde te beroven.

Het absolute hoogtepunt is echter het betoverende ‘I Watched The Film The Song Remains The Same’. In ruim tien minuten vergelijkt Kozelek het jongetje dat hij was op de basisschool met de man die hij nu is. Zo horen we de tekst: “For 46 years now I cannot break the spell / I’ll carry it throughout my whole life and probably carry it to hell / I’ll go to my grave with my melancholy / And my ghost will echo my sentiments for all eternity.”

Meditatief
Maar er is natuurlijk meer dan de verhalen die Kozelek zijn luisteraars voorschotelt. Hij begeleidt zijn teksten met akoestische gitaar, bass en xyolofoon, en wordt op enkele tracks bijgestaan door een drummer en pianist. Over het algemeen staat de muziek zodanig in dienst van Kozeleks verhalen dat je soms vergeet dat je niet met literatuur, maar met muziek te maken hebt. ‘Dogs’ en ‘Richard Ramirez Died Today Of Natural Causes’ zijn uitzonderingen op die regel. Doordat de instrumentatie wat meer uitgesproken is dan op andere nummers, vallen deze tracks direct op.

Toch zijn het vooral de minimale songs die na meerdere luisterbeurten indruk maken. De muziek werkt bijna meditatief en vestigt de aandacht op de mooie verhalen die Kozelek vertelt. Tel daar Kozeleks typische manier van zingen bij op, die zowel voor nonchalant als zeurderig door kan gaan, en je kunt enkel concluderen dat Mark Kozelek nog altijd een van de meest interessante en unieke muzikanten is binnen het singer-songwritergenre.