Apocalyptische geluidserupties

Het uit Brooklyn afkomstige trio White Suns grossiert in intense geluidscollage’s. Het woord melodie ontbreekt in hun primitieve vocabulair. Ontstemde gitaren, chaotische drumpartijen en ondefinieerbare noise heersen. Teksten worden niet zozeer gezongen, maar als manifest geproclameerd.

White Suns levert met Totem zijn derde plaat (naast een aantal beperkt uitgebrachte releases). Waar vorig materiaal al niet bepaald toegankelijk te noemen is, gaat Totem zo mogelijk nog verder. De muziek is intens en compromisloos, de sound ongepolijst en loodzwaar. Totem werd opgenomen door de gerenomeerde producer Martin Bisi (bekend van zijn werk met onder andere Sonic Youth, Foetus en Swans) in de befaamde BC Studio in New York. Een opnamestudio waar menig no wave-band in het begin van de jaren 80 muziek opnam; een geschikte plek dus voor het nihilistisch ingestelde White Suns. Verwacht geen gladgestreken productie; al het rauwe en smerige dat huist in White Suns wordt efficiënt naar de oppervlakte getrokken.

Extremen
Opener ‘Priest in the Laboratory’ belooft dat het album geen gemakkelijke rit wordt. Dissonante, in reverb en distortion gedrenkte gitaren tekenen het geluid. De drummer houdt het midden tussen iets wat lijkt op blastbeats en de percussieve uitbarstingen van free jazz. Het draait bij White Suns om texturen en niet zo zeer om groove of strakheid. Boven de gestructureerde chaos verkondigt de zanger zijn teksten alsof het een militante mis of primitieve eredienst betreft. Na deze vernietigende introductie kent het tweede nummer ‘Prostrate’ een bijna ingehouden explosiviteit; de sluimerende, monotone drones komen net niet tot uitbarsting.

Totem is een plaat van extremen. Broeierige, minimale passages worden afgewisseld met salvo’s van sonisch geweld. Na het instrumentale, ingehouden nummer ‘Fossil Record’ (gedomineerd door een psychedelische, buitenaardse puls) slaat het daaropvolgende ‘Clairvoyant’ in als een bom. De wall of sound – vergeet Phil Spector, dit is andere koek – verpulvert nietsvermoedende, gevoelige oortjes om vervolgens te desintegreren in onderaardse drones, waarbij de zanger het maniakaal uitschreeuwt: ‘Bleed it out! Bleed it out!’. White Suns kent geen genade.

Verderf
Totem is uitgebracht op platenlabel The Flenser. Dit label is gebaseerd in San Franscico en brengt voornamelijk duistere blackmetal en andere sombergestemde muziek uit. White Suns is duister, maar in tegenstelling tot de meeste blackmetal (of andere subgenres die sfeer hoog in het vaandel hebben) gespeend van epische pretenties of (donker) romantisch ingegeven sentimenten. White Suns hekelt (of verheerlijkt?) stedelijk verderf en postmoderne malheur; houvast is er niet en heilige huisjes bestaan niet meer.

Het trio lijkt te zijn beïnvloed door zowel de uitgebeende dissonante noiserock van de oude Swans en primitieve grindcore als door de kille industrial van Throbbing Gristle en de elektronische noise van Merzbow. White Suns’ vorige album Sinews werd uitgebracht op Load Records, met binnen hun gelederen bands als Lightning Bolt en Noxagt, bands waar White Suns ook gelijkenissen mee heeft. Een groot publiek zal het waarschijnlijk niet bereiken, maar voor wie niet vies is van een goede bak herrie is Totem zeker aan te bevelen.