Het tweede leven van The Kik

Wie op dit album weer een verzameling Nederlandstalige covers van obscure jaren ’60 surfmuziek hoopt te vinden, zal bedrogen uitkomen. Op het weinig origineel getitelde 2 is op zeventien nummers slechts één cover te horen. Maar ook het oorspronkelijk door de Bee Gees uitgevoerde Ik doe wat ik wil is niet representatief voor de energieke springerigheid van het debuut. De opvolger van Springlevend is wel rustiger, maar het is allesbehalve een achteruitgang. Op de plaat is genoeg te horen: Die ene lekkere zomerhit, muzikale uitstapjes naar andere genres, een arsenaal aan blazers, fuzzy uitgesponnen gitaarsolo’s en zelfs een klavecimbel. Gedurfd.

Meer dan een gimmick
Onlangs vertelde Von Raven het nog in een interview op de radio: Die altijd moeilijke tweede plaat. In opener Zwanenzang steken de beatrockers uit Rotjeknor het niet onder stoelen of banken. ‘Deze plaat is voor u gemaakt, maar ik ben zo bang…’. Veel mensen dachten dat The Kik een kort leven was beschoren. Een aantal jongens, strak in het pak, die in De Wereld Draait Door catchy liedjes spelen die aan de Beatles doen denken. Met 2 bewijst het vijftal meer in huis te hebben dan een leuk kunstje.

Gelaagdheid
Von Raven is een goede en scherpe liedjesschrijver. Met zijn gevatte teksten neemt hij je mee naar Katwijk aan Zee en naar de Rotterdamse Schilderstraat, een lied dat een ode is aan de befaamde volkszanger Jaap Valkhoff. Ook ontbreekt de nodige dosis humor niet. Von Raven zingt over een zuurstofloze Ruimtetuin, de kat van zijn buurman genaamd Erik en in het singlewaardige Elektriciteit krijgt Von Raven zelfs een schok van 100 watt.

Muzikaal gezien is de plaat spannend. Het blazersensemble – dat in de eerste interlude zelfs aan De Kift doet denken – bestaat uit niemand minder dan de mannen van New Cool Collective, onder leiding van jazzsaxofonist Benjamin Herman. De blazers vullen de liedjes die voornamelijk door gitarist Arjan Spies zijn gecomponeerd, waarmee ze het album een extra dimensie geven. Ook het draaiorgel in Spiegel Spiegel, het jazzy en swingende aandoende Schilderstraat en de bijna ontsporende orgelsolo in Schuld laten een Kik horen die niemand ooit gewend was.

Groeiplaat
Een jaar geleden zou niemand het hebben gedacht, maar met 2 heeft The Kik een meer dan geslaagde en volwassen plaat afgeleverd. Hoewel de succesformule van het debuut is verdwenen, bewijst het vijftal een goed op elkaar ingespeelde band te zijn die meer in huis heeft dan enkel het coveren van The Beach Boys. The Kik is een tweede leven beschoren.