Film / Films

Vooruitgang door eerlijkheid

recensie: Short Term 12

Grace is samen met haar vriendje leidinggevende in een tehuis genaamd Short Term 12, voor tieners die uit huis gezet zijn. ‘You’re not their parent, you’re not their therapist, you are here to create a safe environment and that’s it.’ vertelt Grace een nieuwe werknemer aan het begin van de film. Wat volgt is een fantastisch verhaal over vriendschap, liefde en jeugdproblematiek.

‘You’re not their parent, you’re not their therapist, you are here to create a safe environment and that’s it.’ vertelt Grace een nieuwe werknemer aan het begin van de film. Wat volgt is een fantastisch verhaal over vriendschap, liefde en jeugdproblematiek.

Dat regisseur Destin Daniel Cretton ook in een tehuis voor moeilijke tieners heeft gewerkt zie je voortdurend terug in de gedetailleerdheid en natuurlijkheid van de film. De inrichting van het opvanghuis voelt authentiek; de kinderen lijken voornamelijk zichzelf te spelen met al hun talenten en tekortkomingen, en ook de rol van Grace, fenomenaal neergezet door actrice Brie Larson, wordt gekenmerkt door dezelfde geloofwaardigheid. Iemand die op deze wijze een gelaagd personage kan neerzetten dat humorvol, onopgesmukt en liefdevol is, en tegelijkertijd zichtbaar vol zit met onverwerkte emoties en dit er óók nog natuurlijk uit kan laten zien, verdient het om een groot talent genoemd te worden. Dus bij dezen: Brie Larson is een groot talent.

Pure vriendschap
Grace krijgt in het begin van de film te horen dat ze zwanger is, waarna ze direct naar de dokter gaat om een abortusafspraak te maken. Thuis wacht ze een tijdje voordat ze haar vriendje Mason vertelt over haar zwangerschap, en het gegeven dat ze haar kind wil laten weghalen laat ze achterwege. Ze blijft zich met hetzelfde enthousiasme inzetten op haar werk, maar langzaamaan beginnen haar persoonlijke problemen haar parten te spelen. Dit alles komt in een stroomversnelling als de lastige Jayden in het tehuis komt wonen. Ze is een slim en artistiek meisje dat af en toe agressief kan reageren. Grace herkent in haar een vroegere versie van zichzelf en bouwt een steeds sterkere band met haar op.

~

In essentie is Short Term 12 een pleidooi voor pure vriendschap. Een vorm van vriendschappelijkheid zonder dat je iets terugverlangt van de andere partij. Dit lijkt simpel, maar dat is het niet. Als je geen onvoorwaardelijke vriendschap gewend bent, zoals Jayden, is het moeilijk om te accepteren dat iemand gewoon aardig wil zijn zonder dat hij of zijn daar bijbedoelingen bij heeft. Als je dan ook nog eens een lastige jeugd hebt gehad wordt het nog moeilijker. Ook voor Grace lijkt vriendschap niet altijd een vanzelfsprekendheid.

Openheid
Mensen kunnen in hun tienerjaren tegen verschillende problemen aanlopen, sommige wat ernstiger dan andere. Regisseur Cretton laat de kijker zien dat we hierover niet te snel een oordeel mogen vellen. Openheid speelt in Short Term 12 een belangrijke rol. Grace vertelt de kinderen de hele tijd dat ze eerlijk over hun gevoelens en problemen moeten praten, maar weet zelf hoe moeilijk dat is. Het is pas nadat ze, na lang twijfelen, zelf eerlijk is tegen haar vriendje Mason over haar zwangerschap, abortus en gevoelens, dat ze haar eigen problemen kan oplossen en verder kan gaan met haar leven en toekomst.

Short Term 12 is een realistische film geworden over pure vriendschap, liefde, jeugdproblemen en mensen niet te snel een label geven. Een film waarin de personages je het ene moment kunnen laten lachen en het andere moment laten huilen zonder dat het geacteerd over komt. Ondanks deze achtbaan van emoties voelt de film geen enkel moment geforceerd aan. Tel hier het fenomenale en natuurlijke acteerspel van Brie Larson bij op, en je hebt een film die veel mensen op een positieve manier zal raken.