Boeken / Reportage
special: De beste spannende boeken ooit

Spanning in de spotlight

.

De moorden in de Rue Morgue en andere verhalen (Kasper Nijsen)
Als het over spanning en literatuur gaat, mag de naam Edgar Allan Poe eigenlijk niet ontbreken. Anderhalve eeuw na zijn sterven blijft hij de grootmeester van het ijzingwekkende verhaal. Poe’s temperament bestond uit gelijke delen angst en melancholie. Waar hij de weemoed beperkte tot zijn poëzie, speelde hij in zijn verhalen op haast sadistische wijze met de irrationele angsten van hemzelf en zijn lezers. Veel van de beelden zijn inmiddels clichés geworden – begraafplaatsen, verlaten kastelen, donkere steegjes – maar de zwarte magiër van het korte verhaal weet zijn lezers nog steeds de stuipen op het lijf te jagen.

~

Umberto Eco  De naam van de roos (André van Dijk)
Met dit weergaloze kloostermoordmysterie uit 1980 heeft Umberto Eco de historische misdaadroman definitief op de kaart gezet. Talloze schrijvers plukken daar vandaag nog steeds de vruchten van, maar een evenaring van deze spannende megabestseller is nauwelijks te vinden. Boordevol verwijzingen naar hoge en lage cultuur, verrassende filosofische invalshoeken én Eco’s virtuoze manier om de semiotiek in te passen, maken dit duizelingwekkende verhaal tot een ongekende leeservaring. Ondertussen probeert de monnik William van Baskerville met zijn hulpje Adson (‘Elementary, my dear Watson’) een serie opeenvolgende en gruwelijke moorden op te lossen die uiteindelijk leiden naar een geheim in de labyrintische bibliotheek van de abdij.

James Dickey – Deliverance (Kasper Nijsen)
Deliverance (1970) is tevens bekend van de verfilming door John Boorman (1972). De roman werd geschreven door de Amerikaanse dichter James Dickey. Met zijn poëtische proza vertelt Dickey het verhaal van een stel vrienden dat een weekendje gaat kanoën in de bossen van Georgia. In de wildernis worden ze op bruuske wijze losgerukt uit hun zelfvoldane en burgerlijke bestaan. De kracht van Deliverance ligt in de manier waarop Dickey de natuur beschrijft: geen idyllisch decor voor een vakantiereisje, maar een primitieve, dreigende kracht die de menselijke indringers dwingt de schaduwkanten van hun psyche te verkennen.