Theater / Voorstelling

Het spektakel van Circus Treurdier

recensie: Circus Treurdier - Spektakel X

.

Twee aan elkaar grenzende rijtjeshuizen, met eenzelfde tuinhek en beide een kliko en bankje in de voortuin: hoe simpel en alledaags het decor ook oogt, des te tegendraadser zijn de levens van de bewoners. In de voorstelling Spektakel X van Circus Treurdier woont de zestienjarige Bella met haar gescheiden vader in het linkerhuis. Jacco Smith en zijn kunstzinnige vrouw vormen hun buren. In iets meer dan twee uur zie je hun levens meerdere malen veranderen, om over de operazingende eenhoorn nog maar te zwijgen.De titel Spektakel X – verwijzend naar Project X Haren waarbij door een uitnodiging op Facebook bewezen werd hoe groot de impact van (sociale) media op de maatschappij kan zijn – dekt de lading van de hele voorstelling. Met een operazingende eenhoorn of doorgeslagen kunstenares kun je je moeilijk identificeren. De haat tegenover pedofielen, de dupe zijn van een fietsendief en de ophef rondom een tienermoeder roepen wel veel herkenning op. Deze voorbeelden worden uitvergroot en op absurdistische wijze met veel muziek aan het publiek getoond; de voorstelling is zo maatschappijkritisch te noemen. De operazingende eenhoorn – gespeeld door Thomas Spijkerman, tevens artistiek leider van het gezelschap – maakt grote indruk. Ook de inmiddels doorgedraaide kunstenares is hilarisch om naar te kijken. Met iets meer dan twee uur is het stuk echter wat aan de lange kant. Het deel voor de pauze is krachtiger dan dat na de pauze, maar tegen het einde aan is de voorstelling weer net zo sterk als aan het begin. Het stuk werkt uiteindelijk naar een slot toe waardoor het zijn absurdistische naam hoog mag houden: een buitenaards wezen kondigt het einde van de wereld aan, het spektakel is ten einde.