Muziek / Concert

Meegedragen liedjes

recensie: Jonas Winterland

.

Een jaar geleden debuteerde Jonas Winterland met Mensen zijn gemaakt van dun papier en vestigde daarmee als liedjesschrijver in een keer zijn naam. Met zijn poëtische teksten, waarin hij met creatieve vondsten gewone zaken in bijzondere bewoordingen vertelt, dwingt Winterland bewondering af. 

~

Nestelen onder het schedeldak


In een liefdesliedje spreekt Winterland niet in gewone taal over het liefdesleven, maar weet hij met fraaie beeldspraak de mooiste beelden op te roepen en vooral de fantasie te prikkelen. Dat is precies de kracht van deze tekst- en liedjesschrijver.

De meeste van zijn liedjes verhalen over serieuze en niet al te vrolijke onderwerpen. Een enkel vrolijk lied siert zijn repertoire, zoals ‘Wij zijn niets’. De mooiste momenten liggen vaak in de hoek van de serieuze en trieste liedjes, zoals het – ook live – bijzonder fraai uitgevoerde begrafenislied: ‘Niemand vraagt zich af’, dat een prachtig cello-intro krijgt door Jasmijn Lotens. Winterland zelf krijgt ook kippenvel van deze uitvoering. Het vormt een waardig hoogtepunt van de show in het bovenzaaltje van locatie Halle van De Werft, waar zo’n honderdtwintig liefhebbers zich hebben verzameld op deze woensdagavond.

Iedereen luistert ademloos en hangt aan de lippen van deze bijzondere singer-songwriter, want bijzonder mogen we Winterland wel noemen. Wie gegrepen wordt door zijn liedjes kan deze schijnbaar zonder verveling eindeloos luisteren, waarbij de teksten en melodieën zich langzaam maar zeker onder het schedeldak nestelen – en dan betrap je jezelf erop dat je de niet alledaagse liedjes zomaar gaat neuriën of zelfs zingen.

~

Geslaagd experiment


De zeer rustige liedjes van het debuut van Jonas Winterland krijgen op zijn tweede plaat een logisch vervolg. Maar Winterland schuwt ook verbreding niet, zoals met het lied ‘Dokter alstublieft’, dat naast een wat heftiger zang en sneller tempo zelfs een paar regels Engelse tekst kent. Verder valt op dat Winterland geen gitaar speelt bij dit liedje. Wat betreft de eerste kennismaking – en vooral wat betreft de manier waarop hij het inbedt in zijn optreden – is dit een geslaagd experiment. De tekst blijft even scherp als in zijn luisterliedjes.

Natuurlijk mag zijn bijzondere liefdesliedje ‘Naar het licht’ niet ontbreken bij dit optreden. Mooie tekstvondsten verhullen de omfloerste liefde, maar houden alles spannend genoeg om het hart te laten springen van vreugde. Winterland is opnieuw de meester die gevoelige snaren raakt bij ieder die het voelen wil.

De onderhoudende show duurt ruim een uur. Het publiek verwacht nog een paar toegiften – welke ook worden gegeven. Er wordt gevraagd om het titelnummer van zijn eerste album: ‘Mensen zijn gemaakt van dun papier’, want die mag niet ontbreken. Als tweede vraagt het publiek om ‘Goudvis’, een liedje van zanger Jan de Wilde. Winterland moet er om lachen, maar wil het niet spelen – al geeft hij een kwinkslag door wel een deel van de tekst van ‘Goudvis’ in te bedden in de aanvang van het liedje waarmee het voor hem allemaal begon: ‘Altijd halverwege’. Hiermee besluit Winterland het concert.

Na afloop is er gelegenheid om de muziek mee naar huis te nemen in de vorm van gesigneerde cd’s met een neergeschreven boodschap en een korte ontmoeting met de artiest zelf. De liedjes dragen ons de nacht in naar huis en houden de herinnering aan het optreden levend.