Muziek / Album

Racoon maakt pas op de plaats

recensie: Racoon - All in Good Time

.

Album na album maken, hits produceren, en meedraaien in de muzikale Nederlandse eredivisie: het gaat niet vanzelf. De mannen van Racoon bleven puzzelen, namen ruim de tijd, maar overtuigen slechts deels met All in Good Time.
De opener van de plaat is een oude bekende. ‘Shoes of Lightning’ werd eind december 2013 bekend doordat het als anthem van 3FM Serious Request fungeerde. Dat het een zeer mooi nummer is, staat buiten kijf. Een weemoedige melodielijn waarover zanger Bart van der Weide ingetogen en voorzichtig zijn melancholie op je laat neerdalen. Het refrein geeft juist hoop door de volle overtuiging waarmee het gezongen wordt. Waarom het nog op dit album moet staan, na ruim een jaar, blijft echter een vraagteken.

Rust

Het semi-akoestische ‘Tommy’ bezingt een jongen die altijd gepest wordt. Doordat de ditmaal dunne zang zijn kenmerkende drive mist, past dit juist bij het thema. Ook het hoog gezongen refrein springt eruit. Mooi.
‘The Little One Falls’ is eveneens rustig. Getokkel, zachte zang en akoestische gitaar geven gevoel aan verdriet. Datzelfde doet het met piano begeleide ‘Spit Your Heart Out ‘. Het zijn alle drie tracks die relatief onopgetuigd blijven, in tegenstelling tot de rest van het album.

Te volle sound


Liverpool Rain, met hits als ‘No Mercy’, ‘Don’t Give Up the Fight’ en ‘ Liverpool Rain’, was de eerste samenwerking met de Belgische producer van Belle. Hierop was al te horen dat de band wat afstand nam van de cleane, eenvoudige sound van Before You Leave (2008) en vooral Another Day (2005), door meer instrumenten in te zetten. Die lijn is doorgezet, want het onderscheid met het vorige is dat op All in Good Time volheid overheerst. Nummers met slechts zang, gitaar en drum — voorheen toch het kenmerk van de band — zijn amper te ontdekken.

In ‘Heaven Holds a Place’ wordt de familie bezongen. De mondharmonicasolo en de swingende pianosolo lijken respectievelijk moeder en vader te verbeelden, wat een prima muzikale vondst is. Een onverwachte outro met blazers dissoneert echter.

Strijkers

Een strijkersensemble is bij veel tracks behoorlijk aanwezig. Blijven ze bij ‘Boy Breaks Heart’nog redelijk op de achtergrond, het door een lome intro ingeluide en met stevige, dansende stem gezongen ‘Brick by Brick’ wordt hier fors ondersteund.

In ‘Good to See You’ wordt de keyboard vergezeld met trompetten, wat eveneens zorgt voor een compact geluid. Slotnummer ‘Fun We Had’ biedt een terugblik op “het plezier dat we hadden en het leven dat we leefden”. Wederom de strijkers en een groot koor gevende de plaat een (te) opgewekt einde, al geeft het ook aan dat het leven volgens de band de moeite waard is.

Spanning ontbreekt

Doordat de songs op All in Good Time vrijwel allemaal hetzelfde tempo hebben, wordt de plaat vrij gezapig. De liedjes zijn stuk voor stuk prima, maar zoals eerder gezegd zijn ze soms te vol gestopt. De band heeft de veelvoud aan violen bijvoorbeeld niet nodig. Het wordt nergens echt spannend, en rocksongs van vroeger zijn ver te zoeken. Alleen het broeierige ‘Guilty‘, waarbij de spanning wordt opgebouwd en vastgehouden door hi-hat en drums, is wat dat betreft een uitschieter. Racoon vindt zichzelf wel, maar weet niet te overtuigen.