Theater / Voorstelling

Een meesterlijke Keetje

recensie: Keetje van Heilbron (Toneelgroep Amsterdam)

Das Kätchen von Heilbron, zo luidt de originele titel van dit door Heinrich von Kleist (1777-1811) geschreven stuk. Von Kleist is zijn hele leven een outsider geweest, en het stuk is zijn enige stuk dat tijdens zijn leven is opgevoerd. Zijn hele leven was een puinhoop, en z’n carrière was nooit goed van de grond gekomen, dus hij hoopte met een positief en sprookjesachtig stuk eindelijk eens succes te krijgen. Keetje van Heilbron belichaamt alle illusies van Kleist over een wereld die niet de onze is, een wereld die ergens schommelt tussen de middeleeuwen en sprookjes. En in die wereld brengt Toneelgroep Amsterdam een meesterlijke Keetje ten tonele onder regie van Gerardjan Rijnders.

~

Geheimzinnigheid

Alles is donker, dan opeens uit het niets staan er twee mannen in wit licht. De blinddoeken gaan af. Stemmen achter ons, maar we kijken toch maar niet. We weten net zo weinig als de mannen op het podium. Al snel wordt duidelijk dat we in een rechtszaal zijn beland. Het Geheimzinnig Veemraadschap houdt zitting.

De Graaf en de stalker

~

Keetje van Heilbron vertelt het verhaal van een dochter van de smid, die weet dat ze haar droomprins op het witte paard heeft gevonden als zij Frederik, graaf Straal van Bliksem, ziet in de smederij van haar vader. Ze valt voor hem in het stof en volgt hem waar hij gaat. In zijn voetsporen loopt zij, in zijn stallen slaapt zij, dit is de man waar Keetje mee zal gaan trouwen. Ze heeft immers over hem gedroomd, de cherubijn heeft het haar toch zeker verteld? Maar de graaf moet niks van haar hebben: hij wordt er doodmoe van dat Keetje als een schoothondje achter hem aanloopt. Maar dat verandert als Frederik haar beveelt om hem niet meer te volgen, hem te vergeten en terug te keren naar haar vader. Na een reeks onwaarschijnlijke avonturen door bossen, water en rotsen komen we uiteindelijk terecht in Straal, waar een bruiloft wordt voorbereid. Frederik gaat trouwen met de Jonkvrouw Kunigonde, en hij vraagt Keetje om een speciale gunst. Een hoop raadsels en geheimen worden opgelost in het laatste gedeelte van het toneelstuk en alle stukken vallen in elkaar, ook al zweven die boven het toneel.

Rood

Rood is de kleur die volop aanwezig is in het decor. Rood, de kleur van de onvoorwaardelijke liefde, maar ook van de brand in Toernek. Van een bos met draden verandert het decor in een rotsachtig landschap, om op het eind te veranderen in een schitterende trouwzaal. Een opvallende persoon is vooral de moeder van Frederik. Een stijf afgemeten vrouw, die haar kapsel wel aan Beatrix zou kunnen geven. Een geweldige stijfheid en mise en scène. Om over de keizer nog maar te zwijgen. Een stem en een intonatie waar je wel om moet lachen.

Rijnders

Al met al kunnen we stellen dat Gerardjan Rijnders en de cast erin geslaagd zijn een sprookjesachtige komedie neer te zetten die echt geschikt is voor iedereen. Zeer goed gespeeld; zo goed zelfs, dat je echt even met je ogen moet knipperen als opeens het zaallicht weer aangaat en degene naast je vraagt wanneer je nog eens opstaat.

Keetje van Heilbron is nog tot en met 6 november 2004 in de theaters te zien.