Muziek / Album

Een met electropop geladen zomer

recensie: Persil – Comfort Noise

Groot geworden en in Nederland klein gebleven – relatief gezien dan. Dat is misschien de beste omschrijving van het Amsterdamse duo Persil. Alle belangrijke DJ’s van de BBC dragen ze op handen, maar in Nederland komen ze vaak niet veel verder dan een goed voorprogramma. Dat dit een schande is mag duidelijk zijn, maar nu, met Comfort Noise komt daar hopelijk verandering in. Want met alle opgedane ervaring in Engeland en in Austin, Texas, ligt er een behoorlijk volwassen electro-indierockalbum. En eentje waarmee Persil zichzelf in de kijker zal spelen.

~

Met drie John Peel-sessies op zak en enkele Britse tours, onder meer als voorprogramma van The Wedding Present, kun je stellen dat Persil meer gezien is Engeland dan in Nederland. In Amerika heeft de band bovendien op het gezaghebbende South by Southwest gespeeld. In ons eigen land is het succes beduidend minder groot. Zo speelden ze op de afgelopen editie van Eurosonic hun nieuwe nummers in een semi-achterafzaaltje met andere Transformed Dreams-grootheden als Zoppo, Suicidal Birds en Zea. En die bescheiden status heeft waarschijnlijk met de bescheidenheid van het duo te maken. Dat siert ze, maar je komt er niet ver mee. Comfort Noise brengt daar verandering in, want Persil verdient meer.

Extra laag

Zomers, relaxed, poppy, dromerig, maar bovenal origineel, zo klinkt Comfort Noise. Luister maar eens naar het nummer PS. Ondanks dat het niet het sterkste nummer van de plaat is, brengt het toch een gloed van rust met zich mee. Andere nummers doen eerder denken aan een verbeterde versie van het debuut Duotone. De stem van Martine Brinksma is sowieso karakteristiek en enkele keren herken je een soort van herhalende opbouw. Daarom is een song als Make-Do and Mend een soort van lichte verademing. Het is van een ander karakter dan de indie-electropop die de rest van de plaat domineert. Het is het meest donker klinkende nummer van Comfort Noise en geeft duidelijk aan dat de op het eerste gehoor lichtzinnige klanken extra lagen bevatten.

Hooks

Vooral het melodieuze en de onverwachte hooks maken de tweede volwaardige plaat van Persil tot en heerlijke luistertrip. Breaking the Waves, Light up My Life, Alice Austin, noem ze maar op. Het zijn allemaal uiterst fijne nummers en zoals gezegd: origineel, poppy en melodieus. Denk aan de zomerse kant van Belly, een ultra-poppy Stereolab of het ietwat minder creatieve zusje van Solex. Denk aan sterke songs, verpakt in een fijne dansbare bandsetting. Persil als grote Nederlandse festival-act of niet: Comfort Noise laat de programmeurs en pers achter de oren krabben, want Engeland zat er weer eens niet naast.