Eén grote grap?
.
Dan maar liever die altijd goed geproduceerde en kwalitatief hoogwaardige Twilight-cd’s opzetten. En nog beter is het om de band eens in het echt te gaan zien. Sterker nog, ’t is zelfs relatief gemakkelijk om een kaartje te kopen voor een concert in Nederland. Dan ben je er tenminste écht bij als ze aan het werk zijn. Thuis zittend op de bank blijft deze dvd alleen maar een tomeloos verlangen oproepen naar het bijwonen van een goed live-optreden van Dulli en de zijnen. Deze beelden zijn niet meer dan een bijeen geraapt zootje flitsende, enigszins vage handycam-beelden van een overigens zeer bevlogen concert uit 2004 in Southgate House in Newport. Puur voor de die-hard fans dus.
~
De band is op dreef, dat kun je in ieder geval wél van deze muziek-dvd zeggen. Maar verder zijn de beelden rommelig, is de montage slecht, het podium veel te schaars verlicht en het geluid armetierig. Een korte uitleg van wat je 1 uur en 51 minuten lang te zien krijgt als je deze dvd à €18,99 aanschaft: Er zijn slechts drie cameraposities, waarvan degene die het meest gebruikt wordt ergens boven het publiek staat. Midden in de zaal, recht op het podium gericht. Je kijkt dus het grootste gedeelte van deze muziek-dvd naar een donker hol, een roodverlicht gordijn achter het podium. De drummer is de complete set lang gereduceerd tot een op potten houwende schaduwpartij. Toetsenist en bassist zijn helemaal niet te zien, terwijl de gitarist slechts af en toe toevallig langs flitst. Alleen Twilight-boegbeeld Greg Dulli wordt met een 40 Watt-spotje bijgelicht. Hij is in vorm, daarover bestaat geen twijfel. Dulli is een echt podiumbeest. Ze spelen een goede set, onder andere de meest relevante Afghan Whigs-covers, maar ook verrassende uitvoeringen van Dancing Queen (Abba), Hyperbalad (Björk) en Don’t Fear The Reaper (Blue Öyster Cult).
Mollige vrouw met lichte blouse
Redelijk vaak in beeld mits de camera op positie twee staat, aan de zijkant van het podium, is de eerste rij bijna bezeten fans. Een ietwat mollige vrouw met een lichte blouse aan gaat gigantisch uit haar dak. Mooi om te zien, en ook een logische reactie aangezien het gewoon een goed concert is. Daar valt niets op af te dingen, dat merk je ook aan de reacties van de fans. Er gebeurde iets moois die avond en dat moest vereeuwigd worden, hebben Dulli en consorten vast gedacht. Maar wat mij betreft hoefde dit niet officieel uitgebracht te worden. Hooguit een vlug gebrand exemplaartje aan de honderden fans van die avond, zoals de Pixies dat ook wel deden. Concert afgelopen, dvd-tje daarvan meteen ophalen bij de kassa. Dit is echt niets meer dan een typische bootleg. Bedoeld voor de fans die er die avond bij waren, zoals die mollige vrouw met die lichte blouse. Anderen zullen dit schijfje hoogstwaarschijnlijk maar één keer in hun leven bekijken en verder nooit meer. De conclusie is dat dit óf geldklopperij van de platenmaatschappij, of één grote grap van Greg Dulli is.
