Film / Films

Flauwe film, grappige dvd

recensie: Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby

Snelheid en liefde voor auto’s zit Ricky Bobby (Will Ferrell) in het bloed. Niet zo vreemd, want hij werd in het racemonster van zijn vader geboren toen die naar het ziekenhuis scheurde. Vaders laat het gezin al snel in de steek, maar zijn motto “If you ain’t first, you’re last!” zal Ricky Bobby’s leven gaan beheersen.

Ricky Bobby en zijn boezemvriend Cal Naughton, Jr. (John C. Reilly) zijn monteurs van een NASCAR-raceteam als op een dag de coureur niet verder wil rijden. Ricky springt in de wagen en ontpopt zich vervolgens tot een regelrechte sensatie. Hij rijgt vervolgens het ene succes aan het andere, maar alles gaat mis als hij concurrentie krijgt van de Franse coureur Jean Girard (Sacha Baron Cohen).

Ferrel & McKay

~

Talladega Nights (2006) is de tweede speelfilm die Ferrell samen maakte met co-schrijver en regisseur Adam McKay, zijn oude maatje van Saturday Night Live). Beiden maakten eerder Anchorman: The Legend of Ron Burgundy. Die film was grappig door zijn bij vlagen lichtsurrealistische inslag en doordat hij bevolkt werd door talloze bizarre, maar erg geslaagde typetjes. Het duo maakt sinds kort ook het internet onveilig met hun website funnyordie.com. Hierop kunnen zij (en bevriende komieken) hun komisch talent tonen, vaak (landlord Pearl!) met hilarisch resultaat. Dat beloofde dus wat voor Talladega Nights, waar Ferrell bovendien hulp kreeg van onder andere Baron Cohen (Ali G en Borat) en Reilly (Boogie Nights, Magnolia).

Het eindresultaat valt helaas tegen. Toegegeven: de autoraces zijn bijzonder spectaculair in beeld gebracht en zouden in geen enkele Bruckheimerfilm misstaan. Maar de typetjes zijn plat en de grappen missen te vaak het absurdistische dat Ferrel-humor doorgaans kenmerkt. Zelfs Baron Cohens personage – met een ontzettend slecht Frans accent – is geen enkel moment grappig. Bovendien blijkt de NASCAR-wereld zich, in tegenstelling tot bijvoorbeeld die van het ijsdansen in Blades of Glory, minder te lenen voor humoristische situaties. Kortom: er valt opvallend weinig te lachen.

Bonus

~

En dan, op het moment dat de film afgelopen is en je min of meer opgelucht bent dat je de dvd er uit kunt halen, besluit je toch maar de vele extra’s te bekijken. Die blijken uiteindelijk grappiger dan de film zelf, zoals het bizarre audiocommentaar van onder andere McKay en acteur Ian Roberts (die elke keer bijzonder opgewonden raakt als ie zichzelf in beeld ziet). In de film zagen we al hoe de twee zoontjes van Ricky Bobby (met de onvergetelijke namen Walker en Texas Ranger) hun opa volledig verrot scholden. Bij de extra’s krijg je uitgebreid te zien hoe de jochies improviserend tot dit resultaat zijn gekomen, wat werkelijk hilarisch is. Daarnaast zijn er veel bloopers, interviews, audities en verwijderde scènes te bekijken die bij vlagen erg vermakelijk zijn. Zo valt er gelukkig op deze dvd van een niet-grappige film toch nog een hoop te lachen.