Boeken / Fictie

Hoogvlieger

recensie: Marieke van der Pol - Bruidsvlucht

Oktober 1953, Londen. Een DC-6A van KLM staat klaar voor een race tegen de klok. In de handicapsectie, een race met verschillende types vliegtuigen, zal deze ‘vliegende Hollander’ proberen de laatste grote luchtrace op z’n naam te schrijven. 37 uur en 30 minuten later is het een feit: het KLM vliegtuig heeft de strijd gewonnen en de 26 meevliegende bruidjes worden juichend ontvangen in hun nieuwe thuisland Nieuw-Zeeland.

Meer dan 50 jaar later stellen Ben Sombogaart en Marieke van der Pol zich voor de taak om deze historische gebeurtenis te verfilmen. Het verhaal zal zich concentreren op drie van de 26 aanstaande bruidjes die zich op deze vlucht bevonden en die zich vervoegden bij hun verloofden in Nieuw-Zeeland. Vanwege deze bijzondere lading werd deze reis dan ook al snel de ‘Bride Flight’ genoemd. Een gelijknamige film die het verhaal vertelt van de meevliegende Majorie, Ada, Esther en Frank was het doel van Sombogaart en Van der Pol. Marieke van der Pol, verantwoordelijk voor het script van de film, heeft het geheel met Bruidsvlucht alvast in een boekvorm gegoten.

Het Verhaal

Drie jonge vrouwen (Ada, Majorie en Esther) nemen deel aan de luchtrace van Londen naar Christchurch in een vliegtuig vol meiden zoals zij: bruiden op weg naar een nieuwe toekomst bij hun aanstaande echtgenoten in Nieuw-Zeeland. Tijdens deze vlucht ontmoeten ze Frank, die alleen reist en waar in Christchurch niemand op wacht. Deze ontmoeting met Frank zal een dramatische invloed op hun aller leven hebben.

We maken als lezer kennis met de dames op het moment dat hen het nieuws van het overlijden van Frank ter oren komt. Vijftig jaar na hun eerste ontmoeting op de Bruidsvlucht zien ze elkaar weer op de begrafenis van de man wiens leven hen zo verregaand heeft beïnvloed. De drie vrouwen gaan ieder vanuit hun eigen woonplaats op pad naar de begrafenis van Frank en ondertussen maken wij middels flashbacks kennis met deze drie bijzondere dames.

Debuut

Marieke van der Pol heeft met Bruidsvlucht een krachtig debuut neergezet. De karakters van de drie vrouwen worden door haar langzaam maar zeker vormgegeven door de belevenissen te schetsen die meer dan vijftig jaar geleden hebben aangezet tot de deelname van de vrouwen aan de race tot aan de dood van Frank. Gedurende het verhaal wordt steeds duidelijker welke bijzondere band deze vrouwen bindt. De overleden Frank speelde hierin een grote rol, maar het zijn de afzonderlijke verhalen van de vrouwen die je meeslepen. Frank vormt daarbij de rode draad door hun verhalen heen. Zijn karakter wordt dan ook het minst uitgediept. Hij dient meer als een kapstok voor de afzonderlijke verhalen van de vrouwen.

De vrouwen torsen een gezamenlijk verleden met zich mee dat jarenlang geheim is gebleven en door de dood van Frank weer pijnlijk naar boven komt. Maar dat verleden is misschien vooral pijnlijk vanwege de gemiste kansen, de verzwegen gevoelens, de onuitgevoerde daden, dan dat het gebeurde zelf pijnlijk is. De levens van Ada, Majorie en Esther zijn doorspekt met angst: een angst voor het verleden, angst voor de Heer, angst voor de maatschappelijke toorn. Van der Pol weet dit goed weer te geven. Er hangt de hele tijd een bedrukkende sfeer over het verhaal.

Op een bleke voorjaarsdag in 1953 schonk Ada van Holland in een opwelling van medelijden haar maagdelijkheid aan een streng gereformeerde boerenzoon, die haar dat achteraf bijzonder kwalijk nam, vooral toen weken later haar periode op zich liet wachten.

Maar ook blijft er voortdurend een sprankje hoop aan de horizon gloren. Ondanks alle door angst ingegeven ellende blijven de personages geloven in de toekomst en in zichzelf. En dat geeft een goed gevoel. Over Bruidsvlucht kan men eigenlijk gewoon heel kort zijn door de woorden te gebruiken die onherroepelijk in je opkomen bij het dichtslaan van deze roman na het lezen van de laatste pagina: “Een goed boek!”