Het genre nog een keer opgerekt

Misschien doet SDNMT niet meteen een belletje rinkelen, maar het is de nieuwe naam voor de band Seidenmatt, die mij in 2005 aangenaam wist te verrassen. Hun toen uitgekomen en uiterst schone debuut If You Use This Software Often – Buy It was een album vol inventieve postrock dat met gitaar en elektronica was ingekleurd en dat schommelde tussen de voorbeelden Mogwai, Explosions in the Sky en Redneck Manifesto. Maar Seidenmatt was zich bewust van de vele valkuilen van en rondom de postrock. De voorbeelden kregen niet de overhand, Seidenmatt voegde eerder iets toe aan het genre.

Ingetogen met knisperelektronica

Nu, twee jaar verder, is de band terug en opnieuw verschijnen ze bij het sympathieke Sinnbuslabel. The Goal Is To Make The Animals Happy heet de verzameling van tien uiterst uiteenwaaierende nummers, die barsten van de dynamiek en melodie. Maar alle nummers hebben een overeenkomst in complexiteit, elektronica en de licht afgestelde gitaren. Herkenbaar is het zeker, maar vergeleken met het debuut is SDNMT meer ingetogen en wordt er meer met samples en knisperelektronica gewerkt. Dat maakt de muziek van SDNMT spannend en door de toevoeging van enkele zanglijnen, geeft het de sound net weer een ander gezicht.

Nog lang niet dood

En laten we wel wezen, een beetje spanning en verandering kan de postrock tegenwoordig wel gebruiken. Want het meeste is al gezegd en gedaan. SDNMT lukt het om zo nu en dan van de platgetreden paden af te gaan en enkele andere voorbeelden te verwerken in hun muziek. Het resultaat daarvan is wonderschoon. Luister maar eens naar het To Rococo Rot-achtige begin en eind in Sho-Ryu-Sdnmt. Ook wat meer gangbare speelwijzen van de band klinken fantastisch en hier en daar bescheiden explosief. Basses Basses is een goed voorbeeld hiervan, net als Time Is On My Zeit. Dan toont de band dat ze vooruit zijn gegaan en dat het genre nog lang niet dood is.