Boeken / Fictie

Authenticiteit vs. privacy

recensie: Christiaan Weijts - Via Cappello 23

In zijn tweede roman Via Cappello 23 stelt Christiaan Weijts veel aan de orde: kunst, mediahypes, Italië, internetporno. Maar daarmee ben je er nog niet. Ook het bestaan binnen een faculteit aan de universiteit ontsnapt niet aan zijn scherpe en vaak humoristische pen.

Christiaan Weijts (1976) studeerde Nederlands en Literatuurwetenschap in Leiden en werkt als journalist. Voor zijn debuutroman Art. 285b kreeg hij de Anton Wachterprijs 2006 en de prijs voor het bestverkochte literaire debuut, het Gouden Ezelsoor 2008. De roman werd daarnaast genomineerd voor de AKO-Literatuurprijs 2006.

Daniël en Arthur

In het begin van Via Cappello 23 volgen we journalist Daniël Schaaf naar Venetië, waar hij een reportage maakt over de staking van gondeliers. En passant stuit Daniël op het treurige verhaal van een van de kopstukken van de staking. Zijn dochter heeft zelfmoord gepleegd omdat zij er niet tegen kon dat haar geheim op straat was komen te liggen.

De eigenlijke hoofdpersoon van het verhaal is Arthur Citroen. Hij woont in Leiden en is bezig te promoveren in de kunstgeschiedenis; met zo’n achternaam kun je ook bijna niet anders. Tot in detail wordt de onderwijswereld geschetst, inclusief anekdotische toevoegingen. Hierdoor maakt Weijts van het faculteitsleven een karikatuur en hoewel dat in eerste instantie geestig is, lijkt het ook een beetje gemakkelijk. Bij veel uitlatingen hanteert hij een ironische toon en die brengt een zekere afstandelijkheid teweeg.

Hier tegenover staan veel rake en kritische commentaren, onder andere over televisie en talkshowpresentatoren. De beschouwingen die Citroen houdt over kunst zijn zonder meer interessant – zeker voor de liefhebber.

Amateurporno

Citroen gaat een verhouding aan met een van zijn studentes, Felicia. Zij kent seksueel geen remmingen, wat leidt tot een aantal goed geschreven seksscènes. Het maken van filmopnames loopt voor beiden slecht af. Ook dit geheim komt op straat te liggen, maar voor het zover is, probeert Citroen nog aan te tonen dat amateurporno authentieker is dan profporno.

Misschien verklaart dat waarom de amateurpornografie zo populair aan het worden is: omdat daar gevoelens en verlangens komen binnensluipen.

Die gevoelens en verlangens zijn voor Citroen zelfs in de realiteit minder aanwezig.

Daarom is het misschien niet eens zo onzinnig om te stellen dat hij meer verliefd is op het beeld dat hij van haar maakte, dan op haarzelf.

Digitalisering mag volgens Citroen dan wel devaluatie met zich meebrengen, blijkbaar geldt dat niet voor elk terrein.

Journalistiek

Wanneer de filmopnames openbaar worden en de media daar bovenop duiken, neemt journalist Daniël Schaaf contact op met Arthur. Daniël wil hem voor zijn radioprogramma uitnodigen om hem daar de kans te geven zijn onschuld aan de openbaarmaking te bewijzen. Geheel naar het format van tegenwoordige programma’s gaat het vooral om effectbejag en veel minder om waarheidsvinding. Arthur blijkt dan niet zo’n meegaand slachtoffer te zijn als Daniël had gedacht en gehoopt.

Weijts heeft een soepel taalgebruik dat, ondanks wisseling van registers, nooit geforceerd aandoet. Storend zijn wel de grammaticale fouten, maar daar kan de redacteur misschien beter op worden aangesproken. Via Cappello 23 is een roman die je met veel plezier op verschillende niveaus kunt lezen.

Lees hier het interview dat 8WEEKLY hield met Christiaan Weijts.