Muziek / Album

Rustigere I Am Kloot bevalt prima

recensie: I Am Kloot - Sky At Night

.

Het New Acoustic Movement-jasje zullen de mannen van

~


Een van de veranderingen is de lengte van de nummers. Waar voorheen het merendeel van de nummers de drie minuten nauwelijks haalde, is nu ‘Proof’ het enige nummer dat onder die grens blijft. Het lijkt of de band letterlijk de tijd heeft genomen om nummers met een kop en een staart te maken. Hierdoor klinken de nummers minder afgeraffeld dan voorheen soms het geval was. Het nummer ‘Proof’ was overigens eerder ook al te horen op de tweede cd I Am Kloot (en op de compilatiealbums BBC Radio 1 John Peel Sessions en B). Waarom ervoor gekozen is om het nummer nogmaals, weliswaar in een rustigere variant, uit te brengen is een raadsel.

Er zijn nog meer veranderingen te bespeuren op de laatste cd van de band uit Manchester. Zanger John Bramwell lijkt zijn stem beter onder controle te hebben. Zijn zang is vloeiender en treedt minder op de voorgrond. Of dit louter een winstpunt is, valt te betwisten. De snerpende, soms tegen het valse aan zittende, stem is wel een van de krachten in het geluid van de band. Ook wordt de tweede stem vaker ingezet, zoals bijvoorbeeld in ‘Fingerprints’, een nummer waarin ook strijkinstrumenten perfect worden verwerkt. Verder horen we op Sky At Night ook trompet (‘Same Shoes’). I Am Kloot heeft het aangedurfd om te experimenteren met hun instrumentarium.

Guy Garvey


De lichte koerswijziging die te horen is op Sky At Night is goed te verklaren. Voor de productie van de plaat werd samengewerkt met Guy Garvey, de voorman van de eveneens uit Manchester afkomstige band Elbow. En dat is duidelijk terug te horen: de nummers van Elbow zijn kleine, muzikaal sterke kunststukjes met veel gevoel voor drama. Deze bagage heeft Garvey meegenomen in zijn rugtas richting de studio van I Am Kloot. Ook het slepende en melancholische van Elbow is terug te horen in het geluid van de band rond John Bramwell. Sky At Night kan dan ook het stempel ‘mooi luisteralbum’ krijgen. Misschien iets minder rock-‘n-roll dan voorheen, maar zeker niet minder geslaagd. Een album zonder zwakke momenten.