Boeken / Strip

Boertige parodieën op bekende films

recensie: Pieter de Poortere - Boerke in Hollywood

Al 10 jaar loopt hij rond in het stripuniversum: Boerke. Een simpele ziel die door naïviteit, hebberigheid, overmoed en regelrechte domheid steevast in benarde situaties terecht komt. Nu mag hij het in Hollywood proberen.

Boerke is een creatie van de in Gent geboren Pieter de Poortere. Hij begon als een archetypische vertegenwoordiger van het beroep waar hij zijn naam aan ontleent: een bolle man met kale kruin en rode pet die stug, achterdochtig en op de penning is. Dankzij die kwaliteiten begeeft hij zich keer op keer in experimenten en avonturen die vrijwel zonder uitzondering ontaarden in pech, ongeluk en vaak zelfs de dood.

Een Belgische Elkerlyck
Al snel werd echter de boerderij te klein voor Boerke, en kon je hem overal ter wereld en in elk beroep tegenkomen. Boerke werd een sjabloon, een Elkerlyck zoals in Nederland Fokke en Sukke dat zijn. Moeiteloos kon hij in elke willekeurige rol worden gecast. En als er een vrouw aan te pas moet komen draaft zijn vrouwelijke tegenhanger Hoerke op. Even sneu als Boerke en nog vaker het slachtoffer van foute figuren.

In zijn zesde album heeft Boerke het toppunt van zijn carrière bereikt. Hij mag rondlopen in Hollywood, om ons in sneltreinvaart door de geschiedenis van de film mee te nemen. Van Frankenstein tot The Hurt Locker, Boerke doet mee en geeft er zijn eigen draai aan. Zonder succes overigens, tot groot genoegen van de lezer. Aan het einde wacht desondanks een Oscar op Boerke, al moet hij hiervoor diep in de buidel tasten.

De avonturen van Boerke worden door Pieter de Poortere vastgelegd in woordloze grappen van nooit meer dan één pagina. Hij hanteert daarbij een stijl zoals je die ook in Nijntje ziet: dikke zwarte lijnen en elementaire kleuren. Die simpele tekenstijl doet de naïviteit van Boerke des te beter uit komen en laat de bottere grappen extra hard aankomen. Aan de andere kant ontbreekt het daardoor ook iets aan schwung en vaart, met als consequentie dat de spanning en verrassing volledig van de grap afkomstig moeten zijn.

Zoek Boerke in Gent

~

Die grappen variëren van superflauw tot redelijk gevat, maar zijn zelden geniaal. In de vorige albums was dat veel vaker wel het geval. Misschien had De Poortere even geen inspiratie meer, maar het is waarschijnlijker dat hij te ambitieus is geweest. Veel films zijn immers al eindeloos geparodieerd of dienden al eerder voor dubieuze grappen rond seks en geweld. Hier een originele draai aan kunnen geven kan door de lat hoog te leggen of volkomen onverwacht uit de hoek te komen. De leukste grappen zijn dan ook de absurde, zoals die waarin een Teletubbie opduikt bij Lord of The Rings. Het zijn er net genoeg om het album een voldoende te kunnen geven

Als extraatje staat op het schutblad een grote afbeelding van Gent waarin vele verwijzingen naar films zijn verwerkt en waar Boerke verstopt is als een Belgische Wally. Om heel eerlijk te zijn is dat de tekening die het beste beklijft. De Poortere is op zijn best als hij buiten de gebaande paden treedt. Hij had dat bij Boerke in Hollywood vaker moeten doen.