Film / Achtergrond
special: Preview Architecture Film Festival Rotterdam 2011

Architectuur in beeld

Van 6 tot en met 9 oktober vindt in het nieuwe Lantaren/Venster in Rotterdam het Architecture Film Festival plaats. Het festival wordt om de twee jaar gehouden en biedt een spannende mengeling van documentaires, filmessays en fictiefilms over architectuur en stedenbouw. 8WEEKLY geeft alvast een voorproefje op de komende editie.

Radiant City

Radiant City

Al eerder vertoonde het AFFR de onthullende en speelse documentaire Radiant City (over de groei van suburbs en de negatieve gevolgen daarvan op mens en natuur) en Koolhaas Houselife (een nuchter verslag over mensen die leven en werken in een huis van Rem Koolhaas). Naast documentaires wordt er voor elke editie een selectie gemaakt van speelfilms. Op voorgaande festivals waren Chris Markers invloedrijke La Jetée en de nouvelle vague portmanteaufilm Paris vu par te zien als voorbeelden van hoe regisseurs de veranderende stad als personage gebruiken in hun films. Een element dat ook sterk terugkwam in Thom Andersens hypnotiserende Los Angeles plays itself (in 2007 te zien op het AFFR) dat bijna volledig bestaat uit scènes van films die zich in Los Angeles afspelen.

Parijs in de jaren zeventig
Voor de nieuwste editie is ook een merkwaardige selectie gemaakt van fictiefilms. De horrorfilm Wolfen geeft een beeld van het rauwe New York van de vroege jaren tachtig, net voor de grote veranderingen die gentrificatie zouden veroorzaken. Ook worden er twee films vertoond die een beeld geven van Parijs in de jaren zeventig. In Themroc van Claude Faraldo speelt Michel Piccoli een vervreemde fabrieksarbeider die, nadat hij is ontslagen, verandert in een anarchistische moderne holbewoner.

Touche pas à la femme blanche

Touche pas à la femme blanche

Net zo beïnvloed door de vernieuwende geest van de jaren zeventig is Marco Ferreri’s  Touche pas à la femme blanche. Ferreri is vooral bekend geworden door La Grande Bouffe, waar hij de draak stak met de voor hem overtollige bourgeoisie. In Touche pas à la femme blanche richt Ferreri zijn pijlen op de stadsvernieuwing van Parijs die in gang werd gezet in de jaren zestig. Ferreri gebruikt het deels gesloopte Les Halles als locatie voor een absurde western waar de slag van Little Bighorn wordt nagespeeld door Marcello Mastroiani als generaal Custer en Michel Piccoli als Buffalo Bill. Dit alles om een link te leggen tussen de oude machtsverhoudingen en de toenmalige politieke situatie.

Naast deze fictiefilms is het fascinerende filmessay Antwerpen Centraal te zien, waar de Belgische regisseur Peter Krüger het station als startpunt gebruikt voor een associatieve tocht door de geschiedenis. De film is gebaseerd op passages uit het boek Austerlitz van de Duitse schrijver W.G. Sebald, waar een verwarde architectuurhistoricus door Europa reist en gaandeweg achter zijn ware identiteit komt.

Over steden worden onder andere de documentaires Ekümenpolis (over de dynamiek van Istanbul) en Utopia London vertoond. Tot slot geeft het AFFR ook aandacht aan toonaangevende architecten zoals Norman Foster, I.M. Pei en Miguel Fisac. Over die laatste architect is de documentaire The Freaky Story of the funky skyscraper te zien, die gaat over zijn bizarre bouwwerken in Spanje.