Boeken / Fictie

Blinde liefde

recensie: Mensje van Keulen - Liefde heeft geen hersens

.

Romy werkt als gastvrouw op een kerkhof en als hulp in de huishouding op twee adresjes. Een daarvan is Irma, die net als Romy in het Haagse flatgebouw De Regent woont. Irma is balletdanseres geweest en heeft in haar appartement onder andere een vitrinekast met vierentwintig fijne beeldjes staan. Romy gaat ’s morgens voor haar werk altijd even bij haar langs, maar deze keer reageert Irma nergens op.

Moord?

Irma blijkt te zijn overleden. Erger nog, Romy vermoedt dat ze is vermoord. Haar eerste gedachte is dat Irma’s zoon Cristian misschien de dader is. Irma heeft ruzie met hem gehad en heeft ook haar dochter Blanca zwaar beledigd. Romy’s kinderen komen dan ook niet meer bij Irma langs, terwijl ze vroeger vaak op bezoek kwamen en verzot waren op de mooie beeldjes.
Romy heeft het gevoel dat er iets ontbreekt in de kamer, maar kan er aanvankelijk niet de vinger op leggen. Wat in ieder geval ontbreekt, is de kat van Irma, Freddie. Romy heeft beloofd voor hem te zorgen in geval van nood. Ook Irma’s rozenkrans ligt niet onder haar kussen. Romy besluit haar ontdekking voor zich te houden, eerst wil zij Irma’s zoon spreken.

Bij het verlaten van het flatgebouw komt Romy langs Harro, de huismeester. Harro heeft een oogje op haar en merkt dat ze nerveus is. Hij observeert haar altijd grondig, ook via de aanwezige veiligheidscamera’s. Gaandeweg blijkt Harro een beetje ‘enge’ man.
Wanneer Romy terugkomt, brengt ze de in de kamer van Irma een paar veranderingen aan die duidelijk moeten maken dat zij een natuurlijke dood is gestorven. Nu ontdekt zij ook wat haar ’s morgens ontging, er mist een beeldje uit de vitrine. Zij brengt Harro op de hoogte van het overlijden van Irma en zij wachten samen op de huisarts. Harro denkt aan de nervositeit van Romy die morgen en verdenkt haar van Irma’s dood, maar hij houdt dit voor zich. Romy weet niet meer wie zij als moordenaar moet zien. Er zijn voor haar verscheidene mogelijkheden.

Blinde liefde

Romy is bijna een jaar weduwe en via gedoseerde beschrijvingen maakt Van Keulen duidelijk wat voor huwelijk zij heeft gehad.

Ze zei een keer dat een man op een baviaan lijkt, omdat hij net zo agressief kan zijn. En ik wist dat ze het niet hardop wilde zeggen, maar mijn man bedoelde. Louis de baviaan. Het klopt niet, een baviaan is alleen agressief tegen mannetjes.

Het contact met haar kinderen is weliswaar niet erg warm, maar Romy heeft een blinde liefde voor haar kinderen en zou alles voor hen doen. Harro wil alles voor Romy doen. Blanca voor haar vriend. Inderdaad, liefde heeft geen hersens.

Van Keulen maakt ons uitgebreid deelgenoot van de ins en outs van het werken op een kerkhof en weet daarbij opvallende details te melden.

‘Laatste rustplaats’, laat me niet lachen. Als die geruimd wordt, leggen Vleers en de jongens wat ze van de klant kunnen vinden bij elkaar en rijden dat met de kruiwagen naar de bottenkuil.

Mensje van Keulen suggereert en tipt aan, maar benoemt zaken zelden expliciet in deze roman. Hoewel, Romy’s gedachten over de vriend van Blanca zijn weinig impliciet. Van Keulens talent om personages tot leven te brengen maakt Liefde heeft geen hersens bijzonder aanschouwelijk. De sluimerende vermoedens zorgen voor een zekere spanning in het verhaal en de ontknoping is verrassend.