Theater / Voorstelling

Van der Zanden laat dubbel gevoel achter

recensie: Zwarte hond (Leon van der Zanden)

.

~

Leon van der Zanden werd afgewezen voor de toneelopleiding en studeerde daarom maar filosofie. Via theatersport raakte hij enthousiast voor het toneel en vanaf 1998 was hij regelmatig in het Nijmeegse café Diogenes te zien. Zijn eerste avondvullende show ging in 2002 in première. Deze show, Een coole snelle jongen met een zachte bruine vacht, is onlangs op dvd verschenen, net als zijn tweede programma met de verheffende titel Hoerenjong. Met Zwarte hond wil Van der Zanden definitief doorbreken. Daarvoor heeft hij gekozen voor het blikveld van een hond: “Van onder af ziet hij hoe we ons beter voordoen dan we zijn. Een hond hoort onze leugens en ruikt onze angsten.”

Pubers

~

Leon van der Zanden heeft in het begin van zijn voorstelling duidelijk moeite om het publiek mee te krijgen. Dit is te verklaren uit het feit dat er een groep storende pubers in de zaal zit die veel aandacht naar zich toe trekt. Van der Zanden herneemt zich echter snel en zet het groepje snel in de hoek. “Zijn jullie zeventien? Bij elkaar opgeteld bedoel je zeker?” Het publiek, dat zich duidelijk ook aan de meiden ergerde, ontvangt deze uithaal met een donderend applaus. Vanaf dat moment staat het publiek achter hem en kan hij helemaal los gaan. Regelmatig haalt hij scherp uit naar de pubers en houdt ze zo in bedwang. Een onverwachte climax ontstaat bij het afgaan van de eerder genoemde mobiele telefoon.

Rapnummer

Van der Zanden moet het vooral hebben van zijn overtuigende uitstraling. Het is best boeiend om een heel programma naar hem te kijken, maar hij gaat helaas wel regelmatig te lang door op een grap, terwijl de clou al duidelijk is. Zijn programma zou aan sterkte winnen als hij het tempo omhoog zou gooien. Hij onderbreekt zijn show een keer door zelf een rapnummer op te voeren. Dit nummer is een stuk minder interessant, maar het stukje waarin hij ingaat op de teksten van de grootste hits uit de negentiger jaren is daarentegen subliem. Ook de climax van Zwarte hond is fantastisch en sluit het programma perfect af.

Het gevoel dat na het zien van Zwarte hond blijft hangen is dubbel. Aan de ene kant slaagt Leon van der Zanden er in om snel en scherp in te spelen op zijn publiek. Dat heeft hij op deze chaotische avond in Den Haag duidelijk bewezen. Aan de andere kant mist hij wel snelheid, waardoor zijn programma net iets te langzaam is om een topper te worden.

Zwarte hond is nog tot mei 2005 te zien in heel Nederland.