Nieuwe dvd’s

Green Hat (Lu Mao Zi)
(Fendou Liu, 2004 • Total Film)

Doorgaans verdwijnt een Aziatische underground-film na een paar festivalvoorstellingen volledig uit het zicht. Het Chinese Green Hat – een wonderbaarlijke film over penisnijd, ontrouw en de betekenis van ware liefde – werd in ons land niet alleen beloond met een kortstondig bioscooproulement, maar verschijnt nu ook op dvd (schijnbaar een wereldprimeur!). De beeldkwaliteit laat te wensen over en de enige extra optie is wat magertjes, maar niemand die deze gitzwarte komedie te zien krijgt mag klagen. In het begeleidende interview zegt regisseur Liu dat het nog veel te vroeg in zijn carrière is om van een eigen stijl te kunnen spreken. Valse bescheidenheid of niet, Liu’s debuutfilm is een modern meesterwerk dat zijn kracht voor een groot deel juist aan zijn gevoel voor stijl heeft te danken. De kalme scènes, het kleurgebruik (let op de twee sleutelscènes op de helft en op het einde) en de soms ellenlange takes zijn het werk van een onmiskenbaar talent. Ook zegt Liu dat hij een veel grotere raamvertelling voor ogen had, maar hij zag al gauw in dat hij zich beter kon beperken tot twee korte films, die hij in Green Hat verenigde. Of je het resultaat nu als een compromis van een meesterlijke cineast ziet of als de drieste overmoed van een pretentieuze beginneling, de vele kwaliteiten van Green Hat staan buiten kijf. (Paul Caspers)

Lees hier onze bioscooprecensie van deze film.

Assault on Precinct 13 (Special edition)
(Jean-François Richet, 2005 • Dutch Film Works)

Na een desastreus verlopen undercovermissie, zit politieagent Jake Roenick (Ethan Hawke) diep in de put. Het wordt er niet beter op als hij tijdens Oud en Nieuw vrijwel alleen op het oude politiebureau 13 moet passen. Tijdens een hevige sneeuwstorm strandt een busje met daarin gevangenen, die halsoverkop in de gammele cellen worden geplaatst. Eén van die criminelen is Marion Bishop (Laurence Fishburne). Als twee gemaskerde mannen hem proberen te vermoorden, is dat het begin van een heftige nacht. De steelbook-dvd’s zijn niet meer uit de winkels weg te denken. Schijnbaar verkopen ze goed omdat ze er mooi uit zien. Helaas heeft nog geen enkele speciale steelbook ook daadwerkelijk het label ‘speciaal’ verdiend. Zowaar zit er bij Assault een commentaartrack. Regisseur Jean-François Richet, producer Jeffrey Silver en scriptschrijver James DeMonaco vertellen samen een lekker standaardverhaaltje over de verfilming van John Carpenter’s culthit uit 1976. Toch leer je van hun commentaar meer over het maken van de film dan van de andere extra’s. Op de tweede schijf staan een aantal verplichte nummers, waaronder Caught in the Crosshairs, waarin de acteurs hun lof over “het beste script voor een actiefilm ooit” mogen uiten. In Plan of Attack en Armed and Dangerous mogen de wapenspecialisten die achter de schermen meehielpen hun verhaal vertellen. Niets bijzonders, maar verder best amusant. Verder staan er vijf deleted scenes op de schijf, met commentaar van Richet, en een nietszeggende achter-de-schermenfeaturette. De eerste steelbook die het kopen écht waard is (met meer diepgang, langere featurettes en acteurs die wat te melden hebben), moet nog uitgebracht worden. (Nora Sinnema)

Lees hier onze bioscooprecensie van deze film.

Canterbury Tales
(Diverse regisseurs, 2003 • Just Entertainment)

Geoffrey Chaucer schreef in de 14e eeuw de alom geprezen raamvertelling over een groep pelgrims op weg naar Canterbury. De BBC maakte in 2003 de mini-serie Canterbury Tales, waarin een zestal verhalen van Chaucer in een modern jasje werd gestoken. Deze serie is nu uit op dvd, in een fraaie 3-disc uitvoering. Elke aflevering is het bekijken waard, waarbij de eerste schijf meteen de twee leukste delen bevat. The Miller’s Tale vertelt het verhaal van oplichter Nick (James Nesbitt uit Murphy’s Law) die met zijn dure auto strandt in een klein dorpje. Hij zet binnen de kortste keren het gehele dorp naar zijn hand. The Wife of Bath heeft Julie Walters in de hoofdrol, die hiervoor een BAFTA (Engelse Oscar) kreeg. Haar Beth is een actrice van middelmatige leeftijd, die een journalist vertelt “meer mannen te hebben gehad dan jij warme maaltijden”. Haar jonge collega Jerome (Paul Nicholls) is de volgende die een oogje op haar heeft. Met een cast om van te smullen (naast de al genoemde acteurs, onder meer Jonny Lee Miller, Bill Nighy en Billie Piper) en een verhaal dat de eeuwen heeft weten te doorstaan, is deze mini-serie een must voor liefhebbers van Engelse series. Elke aflevering duurt iets minder dan een uur, genoeg om er een middag met een kopje thee van te genieten. (Nora Sinnema)

New Jack City
(Mario Van Peebles, 1991 • Warner)

Anno 2005 is het moeilijk te geloven, maar aan het begin van de jaren ’90 was de grote vraag wíe van de twee de Grootste Zwarte Superster zou worden: Denzel Washington of Wesley Snipes. Denzel koos steevast voor goede rollen in belangrijke films (Malcolm X, Philadelphia), terwijl Wesley langzaam maar zeker afgleed naar stereotiepe rollen in bedenkelijke films. In 1991 stond Wesley echter nog aan de top van het firmament, en dat was vooral te danken aan New Jack City. Snipes speelt hierin de megalomane crimineel Nino Brown, die in korte tijd een crack-imperium opbouwt maar op de hielen wordt gezeten door undercovercops Ice-T en Judd Nelson. Het stijlvolle camerawerk en de sterke bijrol van een zeer jonge Chris Rock tillen New Jack City uit boven het grootste deel van de zwarte gangsterfilms uit de eerste helft van de jaren ’90. De drie documentaires op disc 2 gaan achtereenvolgens over het maken van New Jack City, de invloed van de film op de huidige hip-hopcultuur en een korte tour langs de locaties in Harlem, New York. Het audiocommentaar van regisseur/acteur Mario Van Peebles is onderhoudend, maar uiteindelijk is ‘2 Disc Special Edition’ te veel eer voor deze zwarte kruising tussen Scarface en The Untouchables. (Melson Zwerver)

The Beyond/City of the Living Dead
(Lucio Fulci, 1981/1980 • Dutch Film Works)

Horror is porno; dit tweetal van Lucio Fulci is voor die stelling het beste bewijs. De verhaaltjes van beide films stellen niks voor en de belabberde acteurs werken zich via clichématige dialogen naar elke volgende moordscène. Die moordscènes mogen er – vooral in The Beyond – zeker zijn. Fulci stond volgens de liner notes bekend als “king of the eyeball gag” vanwege zijn ongezonde obsessie met doorboorde en uitgerukte ogen, maar in The Beyond lijkt zuur zijn stokpaardje te zijn. Niet minder dan drie slachtoffers sterven op gruwelijke wijze: ze worden met bijtend zuur overgoten, en dat is nog maar het begin van de feestelijkheden. Ondanks zijn geringe technische kwaliteiten blijft The Beyond na afloop nog verrassend lang hangen. Dat is vooral te danken aan de creepy sfeer die de film uitademt. Het als bonus toegevoegde City of the Living Dead is een jaar ouder dan The Beyond en bevat, op enkele creatieve moorden na, geen enkel element van waarde. (Melson Zwerver)