Muziek / Album

Raadselachtige experimenten uit een schijnbaar andere wereld

recensie: Mahjongg - Kontpab

Ondergedompeld in Afrikaanse ritmes, aangevuld met duistere teksten en een heilige die ze beschermt, dat is Mahjongg. Ook wel een zevental dat put uit een lading interessante popgeschiedenis, haar mixt en aanvult. En daarmee steeds meer zieltjes wint, waardoor het steeds meer de aandacht van de schijnwerpers weet te pakken. Nu is de tijd rijp voor Mahjongg.

Vanaf de experimentele fase waarin de bands The Grid en The Sphere zich bevonden, gingen samenwerken en als Mahjongg verder gingen, hult het zevental zich in raadsels en verschuilt het zich achter nietszeggende, maar allesbepalende verzinsels. Zo haalt de band inspiratie uit hun god Kontpab, die de band op zijn beurt weer beschermt. Kontpab trekt Mahjongg naar werelden die voor de gewone sterveling nog niet toegankelijk zijn, maar waar deze via de muziek van Mahjongg een beetje kennis mee kan maken. Kontpab is de kwaadste niet en ook jij en ik kunnen hem volgen. Als we dat doen, zullen we ook de wereld van Mahjongg beter leren kennen.

Experiment
Die wereld doet op het gehoor afgaande denken aan het duistere van Suicide, aan de goede hiphop-beats uit de jaren ’80 en ook aan de dansbaarheid van Gang of Four. Een wereld die ook beïnvloed lijkt te zijn door de krautrockers van Can, Harmonia en Faust. De sound van Mahjongg
doet denken aan iets wat de huidige en succesvolle collega’s van Mahjongg, zoals Yeasayer en Vampire Weekend, ook heel goed in de vingers hebben. Alledrie zijn ze geinspireerd door de experimentele dagen van David Byrne, maar benutten ze net weer even ietsje anders en gebruiken het interessant op hun manier. Yeasayer is bijvoorbeeld meer verwikkeld met de psychedelica uit de jaren ’60 en Vampire Weekend doet het meer met Caribische klanken. Maar in het overeenkomstige, daar opereert ook de band uit Chicago.

Inspirator

~


Kontpab is niet alleen de grote inspirator, ook is het de titel van de plaat van Mahjongg, waar het EP-tje Machinegong en de plaat Raydoncong aan vooraf gingen – al is dit de eerste voor K Records, het label dat vaak
garant staat voor interessante muziek. Gaandeweg is Mahjongg steeds verder afgedreven van de ‘gemakkelijke’ drumritmen, zoekt vaker het compromisloze experiment op, maar weet de groove met behulp van de jaren ’80 synthesizerritmen perfect te vinden. En dat doen ze samen met een dosis humor; bijvoorbeeld in het nummer Problems, waarin een atonale stem zingt: “There’s a problem with the world“, om vervolgens te vertellen wat het probleem is: “it’s so big, little girl“. Of de kritische kijk op de belachelijke ideeen rondom de War on Terror, in het opzwepende nummer Tell the Police the Truth: “If you have done nothing wrong, you’ve nothing to fear

Mahjongg speelt het spelletje op hoog niveau mee, maar zullen te rauw en te experimenteel uitvallen voor de doorsnee popliefhebber. De wereld van Kontpab moet je nippend tot je nemen, maar als je eenmaal bent toegetreden tot die wereld, dan wil je er nooit meer uit.