Muziek / Album

Toegankelijke langzame groeier

recensie: Kelley Stoltz - Circular Sounds

Zijn vorige album Below the Branches, werd door de schrijvende pers alom bejubeld. Dat kon echter niet voorkomen dat Kelley Stoltz commercieel gezien geen deuk in een pakje boter wist te slaan. Toch is deze multi-instrumentalist inmiddels een zeer gewaardeerde singer-songwriter geworden onder liefhebbers van melodieuze retromuziek. Zijn liedjes zijn met psychedelica overgoten en lijken zo uit je platenkast te zijn getrokken. Met Circular Sounds dwaalt Kelley Stoltz niet af van het door hem ingezette pad. Wederom is de vergelijking met liedjes en artiesten uit het verleden makkelijk te maken. We horen op dit zesde album vooral The Beach Boys en The Kinks voorbij komen. Maar alle schakeringen tussen Nick Drake en The Beatles hoor je terug in de muziek van Kelley Stoltz.

~

Kelley Stoltz groeide op in en rond Detroit. Later werkte hij een tijdje in de postkamer van het management van Jeff Buckley, waar hij altijd een bandrecorder bij zich had om ideeën op te slaan. Later zocht hij zijn heil in San Fransisco, dat tegenwoordig zijn thuisbasis is. Hij werkt daar zijn ideeën uit in prachtige liedjes en albums. In 2004 bracht hij Antique Glow uit, dat twee jaar later alsnog werd uitgeroepen tot singer-songwriterplaat van het jaar 2004. Over groeiplaten gesproken! Twee jaar na dato is wel een beetje langzaam groeiend. Dat ligt voornamelijk aan het experimentele karakter van dat album. Maar ik moet zeggen: dat is echt ook een plaat om nog eens lekker tussen de oren te krijgen.

Eigentijds sixties

Zo langzaam als Antique Glow zal Circular Sounds niet groeien. Daarvoor zijn de vergelijkingen met bekende bands te groot. Het openingsnummer Everything Begins opent met een hoop dissonanten, dat kan veel luisteraars afschrikken. Maar het heeft een zweem van Pink Floyd. Direct bij het tweede nummer Tintinnabulation, is het vrolijke sixties-muziek die de klok slaat. Rustpuntje Gardenia zou door veel sixties-bands gemaakt kunnen zijn, maar met de geraffineerde belletjes doet het mij even denken aan Mike Oldfields Tubular Bells. Als we When You Forget met de ogen dicht lieten horen en je zou moeten raden wat je hoort dan ga je vast en zeker roepen dat je The Kinks hoort. Ondanks alle retro-invloeden klinkt Circular Sounds heel eigentijds. Dat ligt deels aan de opnamekwaliteit maar is vooral te danken aan de frisse mix, eigentijds sixties, die Kelley Stoltz ons voorschotelt. Hij maakt met ingrediënten uit het heden en verleden een prachtig, toegankelijk album.

Goede plaat niet genoeg

~

Helaas zijn de vorige albums vooral in de vergetelheid verdwenen. Zijn vorige plaat werd dan wel hier en daar besproken in de media, waardoor hij, gesteund door goede kritieken, begon op te vallen, maar echt verkopen heeft dit niet opgeleverd. Jammer, zeg je dan als muziekliefhebber. Circular Sounds bevat in het nummer When You Forget een kandidaat single die zo op de radiozenders gedraaid kan worden. Airplay of opname bij een film of reclamespot zou dit soort groeibriljantjes een mooie stap richting de schijnwerpers kunnen brengen. Wie van de radiomakers durft?