Elfde troonopvolger?
22-Pistepirkko uit Finland wordt vergeleken met de vroege Pink Floyd. Of dat terecht is ben ik niet helemaal zeker van: ja, ze hebben er wat invloeden van overgehouden, maar bovenal heeft deze Finse formatie inmiddels een eigen geluid opgebouwd. Een wat donker rockgeluid dat als je er voor de eerste kaar naar luistert doet denken aan Arcade Fire, zeker als je begint bij Crazy Meat, het tweede nummer van dit album. Of is het nu juist dat Arcade Fire daar de mosterd haalde? Want dit werkstuk, (When You Know) Stuff is Like We Yeah!, is inmiddels het elfde album van de Finnen! Buiten Scandinavië zijn ze in 1993 met het album Big Lupo ‘doorgebroken’, wat voor mij ook de eerste kennismaking was.
Lieveheersbeestje uit Finland
Een ‘verrassing uit Finland’ werd hun vierde album (Big Lupo) genoemd toen het in 1993 buiten Scandinavië werd uitgebracht. Tot die tijd had nog bijna niemand van dit groepje gehoord. Nu was Finland destijds geen land waar wij als Europeanen muziek van verwachten die ons ligt. Inmiddels komt er zoveel moois uit die regio onze kant op dat we kunnen zeggen met een inhaalslag te maken te hebben.
22-Pistepirkko dankt haar naam aan een dierenencyclopedie waarin een soort lieveheersbeestje het nummer 22 kreeg en de naam Pistepirkko. Er zijn vreemdere bandnamen zullen we maar denken. Maar naar dit lieveheersbeestje is inmiddels wel een groep vernoemd die al jaren door liefhebbers wordt gekoesterd. Hun album Eleven wordt tot op heden gezien als hun hoogtepunt, al lijkt dit album er heel dicht in de buurt te komen.
Herkenbaar
~
~
Het album opent met de single Suburban Ladyland, een lekker intro dat start met drum waarna het liedje direct op tempo komt. Een geluid dat sterk geworteld is in het verleden: Een beetje donker, wat doet denken aan Joy Division en in de verte nog wat van The Velvet Underground. De stijl is indie-rock, alternatief met een garage sound en psychedelica. Het karakteristieke hoge stemgeluid (P-K Keränen), is direct herkenbaar voor de liefhebber. In Crazy Meat schuift de band direct richting Arcade Fire en is het zanggeluid een octaaf lager. Het vijfde nummer Sky Girl opent met een heel open gitaargeluid en ontpopt zich als een voorzichtige ballad.
Eleven van de troon
De mooiste en geliefdste albums zijn meestal degene die pas na herhaalde draaibeurten tussen je oren komen te zitten; toegankelijkheid is niet het beste recept om tot een dierbaar album te worden betiteld. Ik denk dat ikzelf inmiddels aan de twaalfde draaibeurt toe ben terwijl ik deze recensie zit te schrijven, en als we het hebben over albums die groeien dan is deze van 22-Pistepirkko het zeker. Daar hebben deze mannen een patent op (geloof me!). Na het tien jaar geleden uitgekomen Eleven lijkt (When You Know) Stuff is Like We Yeah! het predikaat ‘beste album tot dusver’ te gaan overnemen. De troonopvolger van de Eleven. Ok, met dit soort titels moet je altijd voorzichtig zijn, de tijd moet het nog bewijzen! Maar vooralsnog acht ik deze plaat gelijk aan Arcade Fire’s debuut, en dat is een eer van formaat. Laten we hopen dat deze groep ook net zoveel succes mag oogsten. Ze verdienen het al jaren!
