Muziek / Achtergrond
special: De zaterdagavond en zondag

Paaspop vlamt aan het slot

Na de opmaat op vrijdag en een fraaie zaterdag met voornamelijk Nederlandse topacts werkt Paaspop in Schijndel naar een ijzersterke afsluiting toe op zondag. De namen groeien met de dagen.

Paaspop heeft met tweeënvijftigduizend bezoekers het record van andere jaren met duizend verbeterd. Ondanks de koude trokken velen naar Schijndel om zich te warmen aan de muziek, ander entertainment en ongetwijfeld aan elkaar. De mix in leeftijden is groot maar heeft een groot aandeel in de jeugd van rond de twintig.

Zaterdag met zinderende Nederlandse acts

Epica

Epica

Epica speelt aan de vooravond van hun tournee door Azië en Australië bijna letterlijk het dak van de Phoenix tent in Schijndel. Het tienjarig jubileum laat geen enkele vermoeidheid zien. De band is vol energie en straalt letterlijk op het podium. Epica is zeker niet langer een kleine afstammeling van After for Ever en doet niet onder voor Within Temptation. De songs zijn altijd al sterk geweest en de theatrale uitvoering mag er zijn. Het geluid op de verschillende podia is over het algemeen goed te noemen. Maar soms is de geluidstechnicus te veel vriendjes met de drummer en de bassist waardoor op sommige plekken in de tent het geluid door de bassen wordt weggedrukt. Dit fenomeen treedt bijvoorbeeld bij Will and the People op terwijl bovendien de muziek van deze band meer tot zijn recht zou komen op een intiem podium. De band speelt een fraaie set maar de kleinheid van de liedjes verwaait in de grote ruimte van de Apollo tent. Onze eigen Caro Emerald daarentegen kan prima overweg met de grootsheid van het podium en ze bespeelt het publiek uitstekend met haar band. De begeleidende band van Emerald alsmede het geluid zijn van een formidabel niveau en doen verlangen naar het nieuwe album. Emerald speelt nummers van dat nog te verschijnen album The Shocking Miss Emerald. De afsluiting op zaterdag is in handen van Dinand Woesthof’s Kane. Woesthof lijkt minder fit dan anders en het geluid is ook niet helemaal perfect. Kane speelt natuurlijk composities van het onlangs verschenen Come Together maar kan niet om de grote hits heen. Op routine speelt Kane een set die het publiek zichtbaar behaagt.

Overtreffende trap op zondag
Wie twijfelde of Golden Earring zanger Barry Hay met zijn jonge honden-band Flying V Formation zelfs maar in de schaduw zou kunnen staan van Nederlands oudste rockband, moet na het optreden in Paaspop toegeven dat deze band een fijne en soms vernieuwende versie van oude Earring-klassiekers ten gehore brengt versneden met eigen nieuwe liedjes. Wendy McNeill raakt met haar verhalende liedjes de gevoelige snaar in de Restolounge waar alle verfijndheid van haar liedjes te beleven is samen met de akoestische baslijnen. We nippen even aan de Spaanse band La Pegatina die zich kan meten met onze Rowwen Hèze en dus een heerlijk zonnig feest volspeelt. Het volgende kwalitatieve vermaak is door de donkere en soms erg zware Zweedse elektro van Agent Side Grinder, gevolgd door de Nederlandse hardrock van Vanderbuyst. Deze band staat op een uitstekend niveau, wat al te verwachten was na het debuutalbum Flying Dutchmen dat vorig jaar het levenslicht zag.De Zeeuwse band Bløf beleeft hun eerste festivaloptreden na de theatertour die ze net achter de rug hebben. Het wordt geplaagd door andermaal te sterke bas

Beth Hart

Beth Hart

en drumpartijen waardoor de anders zo sprankelende liedjes van de band minder goed uit de verf komen. Na het ietwat eenvormige optreden van The Gaslight Anthem, omdat de verschillen in de liedjes minder sprankelen dan hun plaatwerk, volgt een optreden dat de kers op de taart blijkt te zijn. Beth Hart is weer helemaal de rockbitch. Hart uit zich stralend in alle tinten en kleuren naar haar publiek. De terugkeer na een moeilijke periode in haar leven heeft ze aan het Nederlandse publiek te danken. Ze zet overtuigend terugblikken naar haar oudere werk en nummers van Bang Bang Boom Boom neer. Het onbetwiste kippenvelmoment komt met de lang uitgesponnen cover van het Etta James nummer ‘I’d Rather Go Blind’ waarin een duel wordt opgevoerd waarbij Hart soms liggend op het podium met de gitarist vecht om het moment. Na de hartverwarmende show wacht het overgebleven publiek de koude nacht en tocht over het terrein bezaaid met geplette plasticbekertjes. Huiswaarts met een voldaan gevoel en warm van binnen.

8WEEKLY MediaPlayer