Boeken / Fictie

De term ‘literaire thriller’ waardig

recensie: Tupla Mourits - Vrouwelijk naakt

Goed voorbeeld doet goed volgen. Na het zinderende succes van Nicci French vliegt de ene na de andere literaire thriller van de drukpers. Het genre wordt gedomineerd door vrouwen en schrijversduo’s. Waarbij de tweede groep de eerste niet uitsluit.

Na de onlangs hier behandelde debuutroman van Mimi Meester is nu de roman van Tupla Mourits aan de beurt. Net als bij Mimi Meester gaat het ook hier om een literaire thriller van een duo, in dit geval bestaand uit twee schrijfsters. Dit leverde Vrouwelijk naakt op: het eerste boek van Wendela de Vos en Atie Vogelenzang.

De gratiën

Als een gestoorde man vlak voor kerst een museum binnendringt en daar het schilderij De gratiën met een schroevendraaier bewerkt, stellen museumconservator Philo Bolt en restaurator Riitta Kekkonen een herstelplan op. Na de jaarwisseling zal hiermee onmiddellijk worden gestart. Riitta keert echter niet terug van haar vakantie in haar geboorteland Finland. Al snel ontdekt de verontruste Philo dat Riitta daar om het leven is gekomen. Deze gebeurtenis heeft een grote invloed op Philo’s leven.

Prettige uitzondering

Het grootste mankement bij het genre ‘literaire thriller’ is dat er, afgezien van alle innerlijke strijd van de hoofdpersoon, vaak nauwelijks iets gebeurt in het boek. In het begin gaat er iemand dood, vervolgens hobbelt de hoofdpersoon van twijfel naar onzekerheid naar besluiteloosheid en vice versa, waarna je tenslotte op het eind nog even een allang verwacht plot voorgeschoteld krijgt. Vrouwelijk naakt is hierop een prettige uitzondering. Op geen enkel moment had ik het idee te maken te hebben met een vrouw die wentelend in zelfmedelijden van de ene toevallige ontdekking naar de andere strompelt. Philo Bolt is een onderzoekende vrouw, die ondanks de moeilijke privé-omstandigheden blijft geloven in haar visie. Zelfs op het moment dat haar omgeving haar – tijdelijk – zo ver krijgt de zoektocht te staken, blijft ze haar eigen mening trouw.

Waardige exponent

Zelden heb ik in een literaire thriller een zogenaamd sterke vrouwelijk hoofdpersoon gezien die ook écht een sterke vrouw is, zoals Philo Bolt in deze roman. Zelden ook heb ik het idee gehad dat het stuk tekst tussen de beginsituatie en de ontknoping zo veel doel had als hier. Om van het begin van het verhaal bij het einde te komen zijn de tussenliggende gebeurtenissen onmisbaar. En dat kan van Nicci French niet altijd gezegd worden. De term ‘literaire thriller’ is voor boeken zoals Vrouwelijk naakt bedoeld. Eindelijk dekt de term de lading weer eens. In een tijd waar zoveel zogenaamde literaire thrillers het daglicht aanschouwen is dit een waardige exponent van het genre.

Mysterie

Er is echter één ding dat me tijdens het lezen opviel en wat me tot vandaag de dag bezig houdt. De volgende passage kwam ik namelijk halverwege het boek tegen:

Een kassabon van een winkel in Haarlem die Hirvi heette, zat als een boekenwijzer tussen bladzijde drieëntachtig en vierentachtig gestoken.

Zou Tupla Mourits hier een diepere boodschap in verborgen hebben, of speelt er nog iets anders mee? Kan iemand mij verklaren welk mysterieus boek een boekenwijzer tussen deze specifieke bladzijden kan herbergen? Dit is namelijk het enige mysterie dat mij aan het eind van het verhaal niet duidelijk werd in dit verder prima debuut, dat dan ook terecht op de longlist van de Gouden Strop 2005 prijkt.