Film / Films

Ouderwets luchtig en vluchtig actievermaak

recensie: Snakes on a Plane

I was hoping you’d be the sky candy tonight,” zegt de piloot van South Pacific Airways vlucht 121 opgewekt tegen stewardess Claire (Julianna Margulies). Hij weet nog niet wat hem voor spannende snoepjes te wachten staan. Een paar honderd glibberige, bijtgrage verstekelingen in het ruim lusten ook wel een lekker hapje en tasten toe zodra ze de kans krijgen.

~

Voordat de reptielenplaag losbarst, begint Snakes on a Plane als een zonnige strakke-meiden-strandfilm in jaren negentigstijl (Baywatch!) met dito actiescènes. Samuel L. Jackson neemt de honneurs waar als de stoere FBI-agent Flynn die surfer en kroongetuige Sean (Nathan Phillips) veilig in Los Angeles moet zien te krijgen. Eenmaal in het vliegtuig, en de titel doet geen enkele poging dat te verdoezelen, blijkt deze vergeven van dodelijke slangen. Het gevecht op leven en dood dat vervolgens losbarst kun je niet anders dan uitzitten tot de laatste cobra, mamba en python overwonnen is.

Dik aangezet

Snakes on a Plane is niet veel meer dan een variatie op de oer-Amerikaanse filmthema’s believe in yourself en we can do it together. Onschuldige mensen worden betrokken in een criminele afrekening van formaat – de grootste python is een meter of zes – maar het beoogde slachtoffer Sean loopt nauwelijks risico. Het adagium we must fight together overklast echter alle andere overwegingen en het gevaar wordt met vereende krachten bestreden. Tegelijkertijd worden wat persoonlijke issues bedwongen. Het aardige aan Snakes on a Plane is dat deze thema’s dik worden aangezet. Net als het begin is het eind als van een heuse B-film, waarbij er ruimte overblijft voor wat geflirt en platte humor. Steward Ken (Bruce James) is bij vlagen zelfs komisch.

~

De timing van de release, zo rond het uitkomen van Oliver Stones World Trade Center en vlak na die andere vliegtuigfilm United 93, is in ieder geval goed gekozen. Snakes on a Plane is pure fictie en probeert nergens de ernst van die rampenfilms te evenaren. De crimineel die het op Sean gemunt heeft is een ouderwetse Aziatische drugsbaron; je kunt hem gewoon in de gaten houden op beveiligingscamera’s. Hij saboteert weliswaar een vliegtuig, maar in vergelijking met fundamentalistische zelfmoordterroristen zijn slangen een relatief tastbare bedreiging. En als ze allemaal dood zijn, is het voorbij.

Het is schaamteloos actievermaak en blijkbaar mag dat weer. Hoewel ik betwijfel of Snakes on a Plane geschikt is voor vertoning tijdens lange vluchten, biedt het in ieder geval een luchtig en vluchtig tegenwicht op een serieuze rampentrend.