Muziek / Album

Een moeilijke jeugd

recensie: Splinter

The Offspring is een band die de afgelopen jaren zijn strepen heeft verdient. Het begon allemaal in 1989 met het album The Offspring, maar het echte succes bij het grote publiek moest echter wachten tot 1994 toen de kraker Smash uitkwam. De band haalde grote hits met Come out and play en natuurlijk Self Esteem. Maar ook daarna ging de band door met scoren, in 1998 stonden ze nog hoog in de hitlijsten met Pretty Fly (For A White Guy). Het is interessant om te kijken wat deze band die wereldwijd als 32 miljoen albums verkocht ons op dit zevende studioalbum laat zien.

~

Grappig om te vertellen is dat het album eerst Chinese Democracy zou gaan heten. Dit als parodie op zanger Axel Rose van Guns ’n Roses die al jaren het succes van de Use Your Illusion-albums probeert te continueren met een album met de titel Chinese Democracy. Uiteindelijk durfde The Offspring het toch niet aan en is het Splinter geworden.

Energiek

De muziek van de band is energiek, zoals we gewend zijn, maar desondanks een stuk gevarieerder dan het oudere werk van de band. Dit zal deels door de productie van de legendarische Brendan O’Brien komen, maar het is ook duidelijk dat de band zelf muzikaal verbreed is. Violen, trompetten, DJ scratching, een saxofoon en nog veel meer instrumenten maken dit album tot een warm geheel. De energieke stem van zanger Dexter Holland wordt rijkelijk ondersteunt door een erg gelaagde begeleiding, wat het geheel tot een mooi afgewogen compositie maakt. Een goed voorbeeld hiervan zijn Race Against Myself en Spare Me The Details.

Oprecht

~

De teksten van The Offspring zijn soms puberaal, maar altijd oprecht. “I’m crawling to the bathroom again / It hurts so bad that I am never gonna drink again” uit The Worst Hangover Ever bijvoorbeeld is een goed voorbeeld. Maar natuurlijk heeft de band ook de liefde niet onbesproken gelaten in haar teksten zoals in Spare Me The Details goed te horen is: “And I feel so dumb / That I could ever trust her / While someone else fucked her / Then walked away”. Mooi, oprecht en direct.

Lekker fel

Splinter is een plaat die erg lekker in het gehoor ligt. De muziek is erg vrolijk en positief. Zelfs The Worst Hangover Ever is een klein feestje op je trommelvliezen, dat is toch, gezien de tekst, op zijn minst opzienbarend te noemen.
Het laatste nummer op het album, When You’re In Prison, valt ook erg op. Het klinkt een beetje als de liedjes uit de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Rustige feelgood muziek, als je de tekst buiten beschouwing laat. Dit is echt een leuke afsluiting van dit over het algemeen lekker felle album.

Verfrissend

The Offspring laat met Splinter zien dat de band volwassen geworden is. Natuurlijk zijn de teksten direct en duidelijk, soms zelf puberaal, maar dit is geenszins zo pittig als bij het vroegere werk van de band. Splinter is open en direct, maar tegelijk erg volwassen en mooi. Deze combinatie maakt het geheel verfrissend. Ik vond het een plezier om te luisteren en ben blij dat The Offspring blijkbaar door is gegroeid na een moeilijke jeugd.

Link:

Officiële website – http://www.offspring.com/