Film / Films

Degelijk drama

recensie: Bride Flight

De terugkeer van Rutger Hauer in de Nederlandse filmwereld duurt helaas niet lang. Het blijft bij een kort optreden in de proloog van Bride Flight, de nieuwe film van Ben Somboogaart. In de volgende twee uur is Hauer niet meer te zien. Des te knapper dat hij met dit korte optreden een schaduw over de film weet te werpen waar de jongere versie van zijn personage, gespeeld door Waldemar Torenstra, niet meer tegenop kan boksen.

~

Bride Flight is gebaseerd op de roman van Marieke van der Pol, die ook het scenario schreef, en vertelt het verhaal van drie bruiden die in de jaren vijftig wilden ontsnappen aan het verstikkende klimaat van het naoorlogse Nederland en emigreerden naar Nieuw-Zeeland. Hun verloofdes, die van de Nieuw-Zeelandse regering eerst moesten emigreren voordat hun vrouwen mochten worden overgevlogen, staan al klaar aan de overkant van de oceaan. Eenmaal aangekomen aan de andere kant van de wereld moet het naïeve idealisme van de jonge bruiden plaatsmaken voor de harde realiteit.

Miljoenenbudget

Bride Flight is met een budget van 6 miljoen euro een van de duurdere Nederlandse films van de afgelopen jaren. Als een van de weinige Nederlandse regisseurs slaagt Ben Somboogaart er met regelmaat in zulke, voor Nederlandse begrippen, hoge budgetten bij elkaar te sprokkelen. Zijn vorige film Kruistocht in Spijkerbroek mocht 10 miljoen euro kosten en voor zijn volgende project over de watersnoodramp van 1953 is wederom een miljoenenbudget beschikbaar. Daarmee is de naam van Somboogaart garant komen te staan voor relatief grootschalig kwaliteitsamusement. Bride Flight is daar geen uitzondering op. Hoewel de kwaliteit van De Tweeling, waar de film nadrukkelijk mee wordt geafficheerd, niet gehaald wordt, is Bride Flight een professioneel gemaakte speelfilm die alle juiste snaren bij de (vrouwelijke) doelgroep moeiteloos zal raken.

~

Toch heb je na afloop het idee dat er meer in had gezeten. Het verhaal van Marieke van der Pol barst van de interessante ontwikkelingen, zoals de moeizame integratie van de vrouwen in een andere cultuur, de worsteling van Esther (Anna Drijver) met haar joodse identiteit, een onwettig kind dat voor de omgeving verborgen wordt gehouden en een verboden relatie tussen Ada (Karina Smulders) en Frank (Waldemar Torenstra). Het probleem is dat de toeschouwer in een twee uur durende speelfilm op den duur murw wordt gebeukt door al het drama dat zich blijft opvolgen, en in een tv-serie hoogstwaarschijnlijk beter op zijn plaats zou zijn geweest. Ook de aanzwellende violen die veel te nadrukkelijk aanwezig zijn, zijn een ernstige misrekening.

Nederlandse diva

~

Dat neemt niet weg dat er voldoende te genieten valt in Bride Flight. De acteerprestaties zijn uitstekend, waarbij het te prijzen is dat de jonge en oude versies van de personages opvallend veel gelijkenissen vertonen. Uitschieters zijn te vinden in Karina Smulders als Ada en vooral in Willeke van Ammelrooy als de oudere Esther. Van Ammelrooy weet dat zij de enige, echte Nederlandse diva is en gebruikt dat gegeven in deze film op schitterende wijze. Ook het camerawerk van Piotr Kukla is uitstekend en zeer passend bij de romantische sfeer van de film. Deze aspecten maken van Bride Flight een, zeker voor Nederlandse begrippen, degelijke speelfilm, maar het meeslepende, epische drama dat Somboogaart voor ogen stond, is het helaas niet geworden. Met De Storm krijgt hij volgend jaar een nieuwe kans.