Muziek / Album

Half om half

recensie: Eefje de Visser - De koek

Live is Eefje de Visser al boeiend maar op cd is ze nog een stukje beter. De conversie van live naar cd voegt net genoeg diepgang toe om de fragiele nummers voller te laten klinken, zonder afbreuk te doen aan de intimiteit.

maar op cd is ze nog een stukje beter. De conversie van live naar cd voegt net genoeg diepgang toe om de fragiele nummers voller te laten klinken, zonder afbreuk te doen aan de intimiteit.

Maar met een voller geluid ben je er nog niet. Ook als winnares van de Grote Prijs van Nederland moet je uiteindelijk gewoon een compleet en afgewogen album afleveren om de aandacht van het publiek te kunnen vasthouden. Dat ze die aandacht op bepaalde punten met twee handen tegelijkertijd weet te pakken, wordt al snel duidelijk bij haar debuut De koek.

Eerste helft

~


In openingsnummer ‘Genoeg’ wordt de betoverende stem van Eefje heerlijk ondersteund door een enkele akoestische gitaar. Het is een beetje de Eefje die we van haar optredens kennen, maar dan iets warmer klinkend. Het nummer klinkt breekbaar en intiem, maar zweept je ondertussen ook lichtjes op. Alsof je samen met de zangeres een intiem geheimpje deelt; alleen bestemd voor jullie tweeën.

Het eerste deel van de cd staat vol met dergelijke intieme, maar opzwepende nummers. Van het intrigerende ‘De stad’ naar het swingende ‘Hartslag’. Dit laatste heeft ook meteen het meest catchy refreintje (‘Dat ik al veel te lang wakker lig. Buiten is het al lang licht…’) dat ook nog eens ondersteund wordt door een perfect getimed koortje. Het zijn vooral de uptempo nummers waarin de klasse van Eefje duidelijk hoorbaar wordt.

Tweede helft

Helaas bevat het album, voornamelijk in het tweede gedeelte, veel meer nummers die wat ingetogener zijn. En juist in dit gedeelte laat Eefje een hoop liggen. Een nummer als ‘Verdriet’ wordt dan misschien heel gevoelig gebracht, het eist nergens de aandacht van de luisteraar op. Een gebrek dat het merendeel van de langzame nummers in zich meedraagt.

~

Met haar breekbare stem en interessante teksten is Eefje de Visser zeker de moeite van het beluisteren waard. Het is alleen jammer dat ze niet een heel album lang de aandacht vast kan houden. Nergens wordt het gebodene benedenmaats, maar aan de andere kant stijgt ze net niet vaak genoeg boven het maaiveld uit. Op de momenten dat ze dat wel doet zie je haar in volle glorie schijnen en is ze meer dan de belofte. Op die momenten is ze de vervulling. Dan vult ze het gat tussen Roosbeef en Spinvis op en doet ze er zelfs nog een schepje bovenop. Laten we dus hopen dat er nog een koek uit de oven van Eefje de Visser komt rollen, maar dan eentje die nog voller is en rijkelijk gevuld met spijs.