Boeken / Non-fictie

De sensatie van gebakken lucht

recensie: Justin Halpern (vert. Auke Leistra) - Shit my dad says. De vertaling

Lees ook de recensie van Frank Heinen: Shit his dad could have said Shit My Dad Says. Voor wie er nog nooit van heeft gehoord: jongen van 28 jaar trekt in bij zijn 73-jarige vader. Vader maakt voortdurend harde en rake opmerkingen. Jongen gooit ze op Twitter en húp, een hype.

Shit My Dad Says. Voor wie er nog nooit van heeft gehoord: jongen van 28 jaar trekt in bij zijn 73-jarige vader. Vader maakt voortdurend harde en rake opmerkingen. Jongen gooit ze op Twitter en húp, een hype.

Justin Halpern begint in augustus 2009 met Shit My Dad Says op Twitter. Binnen een maand volgen honderdduizenden zijn vaders ongezouten uitspraken. In oktober 2009 is er een boekdeal, in november 2009 maakt CBS bekend dat er een tv-serie komt, in mei 2010 verschijnt het Engelstalige boek en sinds september 2010 is er een wekelijkse sitcom. Inmiddels heeft Justin ruim twee miljoen volgers op Twitter, hoewel hij de laatste maanden nauwelijks nieuwe uitspraken plaatst. Vijf weken na de publicatie van het boek is het dé nummer een op de bestsellerlijst van The New York Times. Een klein jaar later presenteert Uitgeverij Prometheus de Nederlandse vertaling.

Twitter-sensatie

Hoe maak je een boek van ‘DE INTERNATIONALE TWITTER-SENSATIE’, zoals de boekomslag schreeuwt? Is het een verzamelbundel, aangevuld met nog niet eerder verschenen citaten? Nee. Het boek beslaat zeventien hoofdstukjes van elk zo’n tien pagina’s. Hoofdstukjes die, chronologisch geordend, episodes beschrijven uit de jeugd van Halpern met zijn vader Sam. Alles komt aan bod: school, honkbal, huiswerk, meisjes, baantjes en porno. De hoofdstukjes worden telkens afgesloten met een tiental uitspraken van Justins vader:

Over het kinderfeestje voor mijn zevende verjaardag

‘Nee, er komt geen springkussen op je kinderfeestje… Hoe bedoel je waarom niet? Heb je ooit bij jezelf gedacht, wáár in onze achtertuin zou ik nou godverdomme een springkussen neerzetten?… Ja, inderdaad, dat zijn van die dingen waar ik over nadenk, en waar jij van denkt dat ze er zomaar opeens gewoon zijn.’

Over tafelmanieren

‘Jezus christus, kunnen we ook één keer eten zonder dat jij iets morst?… Nee, Joni, dat doet hij wél expres. Als het per ongeluk was, zou hij geestelijk gehandicapt zijn, en dat heeft geen enkele test ooit uitgewezen.’

Af en toe laten de cynische meningen van Sam Halpern de lezer grinniken of zelfs hardop lachen, maar daar blijft het bij. Helaas heeft Justin Halpern er geen meeslepend verhaal omheen weten te schrijven: Shit my dad says is een niemendalletje dat in hooguit twee uur van kaft tot kaft gelezen kan worden. Halpern mag dan wel een internationale Twitter-sensatie zijn, maar dat betekent nog niet dat hij een boek kan schrijven.

Shit my son writes

En wie verbaast zich eveneens over het feit dat Justin een boek heeft geschreven? Niemand minder dan Sam Halpern, gepensioneerd arts in de nucleaire geneeskunde. Zijn reactie op de publicatie van Shit my dad says?

‘Jij hebt nog nooit, maar dan ook nooit, iets gepubliceerd. Nooit. Er is nog nooit ook maar één letter van jou waar dan ook gepubliceerd!’ (Mijn vader heeft mijn online publicaties nooit als ‘gepubliceerd’ beschouwd – of zelfs maar als publicabel.) ‘Ik bedoel, nog niet één fucking lettertje! Helemaal niks! En nu heb JIJ straks een boek in de winkel liggen en alles wat daarbij komt kijken?! Godsamme nog aan toe, heilige moeder Gods, het is toch Niet-Te-Geloven!’

Het is inderdaad niet te geloven: jongen van 28 jaar trekt in bij zijn vader. Vader maakt voortdurend harde en rake opmerkingen. Jongen gooit ze op Twitter en húp, een hype.

Lees ook de recensie van Frank Heinen: Shit his dad could have said