Geslepen kiezeltje

De onderhand 17-jarige zangeres heeft aan veel nummers op de plaat zelf meegeschreven, en dat is ergerlijk zicht- en hoorbaar. Hoewel ze serieuzere muziek maakt, hebben haar teksten het niveau van de dichtsels van bijvoorbeeld een Pink: variërend van kinderlijk tot heel kinderlijk.

Kalverliefde

Zodoende zit er een wel een prettige consistentie in de teksten; de gedachtespinsels van het pubermeisje spreken er aardig uit. Maar daarmee zijn het alles behalve doordachte of op elkaar afgestemde nummers. In de huidige hit You Had Me, het derde nummer van het album, zingt ze bijvoorbeeld blij te zijn dat ze bij haar vriendje weg is. In Spoiled, het volgende nummer, heeft Joss er echter al weer spijt van het uitgemaakt te hebben. Of gaat dit over een andere al dan niet gefingeerde jongen? Want in nummer vijf ontmoet ze alweer een leuke jongen, maar die ziet haar steeds maar niet staan. En in nummer zes zien de jongens haar juist wel, maar zijn ze weer te opdringerig, en daar houdt de gevoelige Joss niet zo van. Allemaal leuk voor het dagboek, maar deze kalverliefdes hoeven niet met de door Soul Sessions gewonnen muziekliefhebber gedeeld.

Kweelderig

Het is de muziekliefhebber overigens sowieso af te raden de portemonnee voor Mind, Body & Soul te trekken. Van de soul die in haar debuut zo lekker klonk, is hier namelijk niets meer over. Stone kan geweldig zingen, maar laat dat veel te veel zien. Iedere noot is gladgestreken; er zit geen vuiligheidje in de plaat, terwijl dat juist is wat soul zo aantrekkelijk maakt. Stone helt volledig naar het kweelderige van Mariah Carey: van het eerlijke en rauwe blijft niets over.

Er zijn zeker wel interessante momenten op de plaat, maar Mind, Body & Soul heeft twee grote problemen: er staan simpelweg te veel ballads op en als er al iets opwindends gebeurt, is dat nooit een nummer lang. Dat komt door de vaste opbouw van wat de meer pakkende nummers zijn: ze beginnen consequent erg rustig, zo niet saai, maar dan komt er langzaam leven in de brouwerij. Joss zelf wordt dan naar achteren gemixt en neemt een soulvol koortje het over. Op die momenten swingt de plaat, maar dat is vaak van korte duur. Het volgende nummer start dan weer zo tergend saai dat het luisteren bijna een martelgang wordt. De potentie zit er met lekkere koortjes en fijne orgeltjes zeker in, maar Joss zelf zingt geen soul maar R&B: ze is geen ruige zwerfkei, maar een gepolijst kiezeltje.